| dc.description.abstract | Inleiding: Begeleiders die omgaan met cliënten met ernstige vormen van probleemgedrag hebben een verhoogd risico op stress en burn-out. Deze stress is direct van invloed op de ervaren werktevredenheid van medewerkers. Een optimale werktevredenheid draagt positief bij aan de kwaliteit van de begeleiding aan cliënten. Het is echter nog niet bekend welke factoren samenhangen met de werktevredenheid binnen de verstandelijke gehandicaptenzorg. In het huidig onderzoek worden cliëntkenmerken, persoonlijke kenmerken van begeleiders, werkdruk en de constructen autonomie, competentie en verbondenheid van de zelfdeterminantietheorie meegenomen. Methode: Binnen twee zorginstellingen is een vragenlijst ingevuld door 98 begeleiders van cliënten met ernstig probleemgedrag (ZZP 6 of 7). De afhankelijke variabele werktevredenheid is bepaald met een rapportcijfer (1-10). De factor werkdruk is gemeten met behulp van vijf stellingen van een in de praktijk veel gebruikte vragenlijst voor het meten van de werktevredenheid (Effectory). De ervaren autonomie, competentie en verbondenheid zijn gemeten met de Nederlandse versie van de Work-related Basic Need Satisfaction scale (W-BNS). Resultaten: De werktevredenheid kreeg gemiddeld het rapportcijfer 7,25. Er bleek een significante negatieve samenhang te bestaan tussen de ervaren werkdruk en werktevredenheid van begeleiders. De ervaren autonomie en competentie hingen significant, positief samen met de werktevredenheid. Waarbij de ervaren autonomie de grootste verklarende factor van de werktevredenheid is. Voor de overige variabelen werden geen significante verbanden of verschillen gevonden. Discussie: Wanneer zorginstellingen insteken op het minimaliseren van de werkdruk, het bevorderen van het gevoel van competentie en met name het stimuleren van de ervaren autonomie, kunnen zij de werktevredenheid van hun medewerkers vergroten. Dit zal ten goede komen aan de kwaliteit van de geleverde zorg. | |
