De longitudinale relatie tussen disciplineringstechnieken van moeders en agressief gedrag bij jonge kinderen: de modererende rol van geslacht

Abstract

Achtergrond: Externaliserende gedragsproblemen zijn de meest voorkomende en persistente problemen in de kindertijd. Er is een sterke relatie tussen agressie in de vroege kindertijd en latere psychopathologie. Deze studie onderzoekt de relatie tussen disciplineringstechnieken van moeders en agressief gedrag bij kinderen. Ook wordt onderzocht of deze relatie sterker is voor jongens of voor meisjes. Meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat de disciplineringstechnieken inconsequentie en overreactiviteit agressie bij jonge kinderen kunnen veroorzaken en in stand kunnen houden. Methode: Voor dit onderzoek zijn Nederlandse kinderen, 135 jongens en 129 meisjes, in de leeftijd van vier tot zeven jaar onderzocht. Daarnaast hebben 264 moeders verschillende vragenlijsten ingevuld. De vragen hadden betrekking op de inconsequentie en overreactiviteit van moeders en de mate van agressie bij jonge kinderen. Er is een multipele regressievergelijking uitgevoerd om de relatie te toetsen. Resultaten: De regressievergelijking liet geen significante relatie zien tussen inconsequentie en overreactiviteit van moeders en de mate van agressie bij jonge kinderen. Daarnaast was er geen significant modererend effect van geslacht. Discussie: Er is gebleken dat inconsequentie en overreactiviteit van moeders geen voorspellers zijn voor de mate van agressie van jonge kinderen. In het onderzoek is daarnaast geen ondersteuning gevonden voor de verwachting dat de relatie tussen inconsequentie en overreactiviteit en de mate van agressie sterker zou zijn voor jongens dan voor meisjes. Verklarende factoren en implicaties voor vervolgonderzoek worden besproken.