Groeps-, individuele en gecombineerde behandeling van de obsessieve-compulsieve stoornis

Abstract

Het primaire doel van dit onderzoek was te achterhalen welke behandelvorm het meest geschikt is voor de obsessieve-compulsieve stoornis (OCS): individuele of groepstherapie? De effectiviteit van beide is tot dusver niet optimaal en eerdere onderzoeken hierover leiden niet tot een eenduidige conclusie. Hierom zijn de Y-BOCS-scores voorafgaand en na afloop van therapie van 95 patiënten bij het Altrecht Academisch Angstcentrum (AAA), gediagnosticeerd met OCS, vergeleken. De patiënten in de leeftijd van 18-67 jaar voltooiden in 5-53 zittingen een individuele of groepsbehandeling, of een combinatie van beide. Daarnaast werden de 23 drop-outs op verschillende patiëntkarakteristieken vergeleken met degenen die de behandeling hadden voltooid. Er bleek geen verschil in effectiviteit te zijn tussen een individuele, groeps- of gecombineerde behandeling. Verder was er geen verband tussen leeftijd, ernst van obsessieve-compulsieve of depressieve klachten en hoarding enerzijds en het al dan niet uitvallen uit therapie anderzijds. Wel zijn er zijn aanwijzingen dat drop-outs meer last hebben van hostiliteit en paranoïde gedachten en dat psychosociale factoren en eerdere negatieve behandelervaringen een rol spelen. Concluderend kan gesteld worden dat de behandelvorm geen invloed heeft op het behandeleffect. Deze bevindingen hebben implicaties voor toekomstige behandeling.