Zorg voor vrijwilligers Een onderzoek naar de recruitment- en bindingsstrategieën met betrekking tot vrijwilligers binnen 11 ouderenzorgorganisaties

Abstract

Bezuinigingen in de zorg en de overheveling van zorgtaken naar de gemeenten gaat naar verwachting een verschuiving van intra- naar extramurale zorg en het beogen van een meer betrokken samenleving betekenen. De inzet van vrijwilligers moet hierin uitkomst bieden. Maar hoe worden die vrijwilligers nu eigenlijk geworven en geselecteerd en hoe zorgen organisaties er voor dat zij voor langere termijn aan de organisatie gebonden blijven? Welke recruitment- en bindingsstrategieën worden in de praktijk nu als effectief beoordeeld? En hoe ligt dit vraagstuk precies binnen het Strategisch Human Resource Management? Voor dit onderzoek zullen 15 respondenten uit 11 verschillende (groten)deels extramurale ouderenzorgorganisaties binnen Nederland inzicht bieden.

Het blijkt dat organisaties van tegenwoordig voornamelijk gericht zijn op het zo goedkoop mogelijk rekruteren van vrijwilligers. De van oudsher bekende mond tot mond reclame strategie, maar ook de relatief nieuwe strategie van het gebruiken van digitale media worden hiervoor als effectief beoordeeld. Daarnaast gaan vrijwilligers door een steeds meer uitgebreide selectieprocedure, zodat wederzijdse wensen, verwachtingen en motieven overeengestemd worden en daarmee gestreefd wordt naar een langere duur van de werkrelatie. Wat betreft de binding van vrijwilligers wordt onderscheid gemaakt tussen materiële en immateriële binding. Wederzijds commitment en zekerheid, door het aanbieden van een overeenkomst en bieden van materiële voordelen, zorgen er voor dat deze materiële bindingsstrategie als effectief beoordeeld wordt. Deze strategie kan versterkt worden door ook immateriële strategieën van binding toe te passen, zoals de behandeling van de vrijwilliger, begeleiding en ondersteuning, training en opleiding, communicatie van en naar de vrijwilliger en het merk en reputatie van de organisatie. Uit dit onderzoek blijkt dat een combinatie van strategieën leidt tot de meest effectieve binding.

Vervolgonderzoek zou moeten uitdiepen wat het effect is van de strategie van een organisatie op hun vrijwilligersbeleid. Een ander voorstel voor vervolgonderzoek is dat er meer gericht moet worden op het onderzoeken van recruitment- en bindingsstrategieën binnen één organisatie of binnen meerdere en vooral gelijke organisaties qua het aanbieden van zorg. Ook is het interessant bij vervolgonderzoek meer de nadruk te leggen op de effectiviteit van bepaalde strategieën.