De Rol van Moraal in de Artistieke Waardering van Kunst: Over de artistieke verdienste van immorele aspecten van een kunstwerk

Abstract

In deze scriptie probeer ik te achterhalen wat de invloed is van moraal op de waardering van kunst. Om hier achter te komen staat de volgende vraag centraal: Leidt een immoreel aspect van een kunstwerk (niet qua onderwerp) noodzakelijk tot een verminderde artistieke waardering daarvan? Om tot een antwoord te komen wordt de lopende discussie over dit onderwerp behandeld en toon ik aan dat de wederzijdse uitsluiting van de morele dimensie en de autonomie van kunst niet werkbaar is. Ethisch autonomisme (stroming) is dat wel. Men moet een kunstwerk beschouwen als morele actor, een handelende entiteit die zijn publiek oproept (of zelfs dwingt) een artistieke houding in te nemen. Hierin ligt de autonomie van het werk. Het beschouwen van kunst als een ethische entiteit rechtvaardigt de stap van esthetische waardering naar artistieke waardering. Vervolgens wordt aan de moraal een poortwachtersfunctie toegeschreven, aan de hand waarvan de mogelijkheid van immorele kunst kan worden uitgesloten. Dit wil echter niet zeggen dat een kunstwerk geen immorele aspecten kan bevatten, of dat deze noodzakelijk tot een verminderde artistieke waardering leiden.