Poen/ plezier/ prestige; een kwalitatief onderzoek naar de productiecultuur van de professionele korte fictiefilm

Abstract

Met als vertrekpunt de theorie van productiestudies van de auteurs Vicki Mayer en John Caldwell, wordt door middel van een kwalitatief survey onderzocht welke overwegingen van actoren in de productiecultuur van de korte film leiden tot financiële en culturele investeringen in de Nederlandse korte fictiefilm. Er zijn verschillende redenen om te investeren in een korte film. Voor crewleden is de korte film belangrijk omdat er nieuwe contacten worden opgedaan en oude contacten worden onderhouden. De set heeft een netwerkfunctie waarmee via-via filmklussen binnen worden gehaald. Voor beginnende regisseurs en producenten is de korte film belangrijk als visitekaart, om naam te maken in de industrie. Voor beginnende en voor gearriveerde regisseurs is de korte film een manier om te experimenteren: hetzij in teamsamenstellingen, hetzij in stijl of techniek. Omdat de korte film weinig commerciële belangen heeft, en er niet een zo groot mogelijk publiek aangesproken hoeft te worden, hoeven er geen compromissen aan de film gemaakt te worden. Zo heeft de korte film de betekenis van de auteursfilm. In korte films wordt op die manier de identiteit van de makers geuit, en de definitie van het medium film bediscussieerd door te experimenteren. De korte film is meer bedoeld voor actoren in de industrie, die voor werk of financiering kunnen zorgen, dan dat het voor het publiek is bedoeld. Hoewel elke film natuurlijk wordt gemaakt om gezien te worden, weegt bij de korte film het maakproces als reden zwaarder om financieel of cultureel te investeren.