De wijk centraal. Een historische analyse van beleidsvoering gericht op democratisch burgerschap en bestuur in stadswijken

Abstract

Anno 2014 is de wijk een veelgebruikt niveau voor het voeren van beleid. Dit is vooral te zien in de wijkaanpak in grote steden, waar een combinatie van sociaal, economisch en welzijnsbeleid centraal staat. In deze scriptie wordt onderzocht of en hoe in Nederland vanaf de Tweede Wereldoorlog de wijk als basis van beleid wordt gehanteerd. De focus ligt op grotestedenbeleid en de rol van burgerschap en sociale cohesie in de wijken. Welke rol heeft de overheid hierin, en waar worden verantwoordelijkheden neergelegd? In de scriptie worden drie casestudies behandeld: een uit de jaren vijftig (de wijkraden en de inrichting van Zuidwijk in Rotterdam), een casestudie uit de jaren zeventig (de Dapperbuurt in Amsterdam) en het Grotestedenbeleid in de jaren negentig. De casestudies worden geanalyseerd in de context van tijd en omstandigheden, en uit de casestudies wordt geconcludeerd hoe het burgerschap in de wijk centraal staat, en welke beweging daar achter zit. Tot slot wordt in de conclusie de situatie betrokken op het huidige debat in Nederland.