Zelfsturend leren op traditionele en innovatieve basisscholen en de factoren die dit bevorderen dan wel belemmeren

Abstract

In de huidige kennismaatschappij is het van belang dat mensen levenslang leren, zodat zij in staat zijn zich aan te passen aan snel veranderende omstandigheden. Om dit te realiseren is het nodig dat basisscholen de ontwikkeling van zelfsturend leren competenties stimuleren. In dit kwalitatieve casusonderzoek is onderzocht op welke wijze traditionele en innovatieve basisscholen de ontwikkeling van zelfsturend leren competenties bij bovenbouwleerlingen stimuleren en welke factoren dit bevorderen dan wel belemmeren. Op twee traditionele en twee innovatieve basisscholen zijn drie semigestructureerde groepsinterviews afgenomen bij de volgende groepen: directie en intern begeleider, twee leerkrachten en vier bovenbouwleerlingen. Tevens is van elke school de schoolgids geanalyseerd. De data zijn gecodeerd en geanalyseerd met behulp van NVivo 10. Uit het onderzoek blijkt dat alle scholen per competentie één of meerdere werkwijzen hanteren om de ontwikkeling daarvan te stimuleren. Bij twee competenties vertonen de twee typen scholen veel overeenkomsten in de gehanteerde werkwijzen. Bij de andere twee competenties hanteren de innovatieve scholen meer werkwijzen. Een groot aantal bevorderende en belemmerende factoren heeft invloed op het bieden van een zelfsturende leeromgeving. Sommige van deze factoren zijn typisch voor ofwel traditionele ofwel innovatieve scholen, terwijl anderen niet afhankelijk zijn van het onderwijsconcept.