| dc.description.abstract | De professionals van gemeenten in Nederland hebben te maken met grote veranderingen. Op 1 januari 2015 zullen gemeenten meer verantwoordelijkheden krijgen als gevolg van drie decentralisaties. Omdat gemeenten tegelijkertijd te maken hebben met bezuinigingen, komen ze voor een grote uitdaging te staan: er moet meer met minder gedaan worden. Om deze uitdaging het hoofd te bieden, geeft de overheid binnen het beleid aan dat zij zich meer willen terugtrekken en taken wil overlaten aan de civil society. Burgers initiëren maatschappelijke zelfinitiatieven met het doel om een collectieve betrokkenheid in bijvoorbeeld de buurt of het welzijn van de medemens te creëren. De overheid wil een rol spelen in het versterken van de civil society. Wanneer er immers een sterke civil society bestaat die maatschappelijke taken op zich neemt, worden kosten voor de overheid gereduceerd en de legitimiteit van het beleid vergroot.
Het versterken van de civil society gaat gepaard met een samenwerking tussen de ambtelijke professionals die werkzaam zijn bij gemeenten en burgers die actief zijn met een maatschappelijk zelfinitiatief. Binnen dit onderzoek is gekeken naar de rol die de professional aan kan nemen binnen deze samenwerking. Samenwerken is immers niet eenvoudig doordat de professionals denken, handelen en werken van een systeemwereld en burgers dit doen vanuit een leefwereld. Omdat de professional nu wordt gezien als de schakel tussen de overheid en de burgers en de persoon die de belangen uit beide werelden dient te koppelen, krijgt hij een ander handelingsrepertoire. Er ontstaat een ‘nieuwe’ professional. Deze nieuwe professional heeft twee spanningsvolle taken: enerzijds dient hij te sturen op de zelfredzaamheid van de burgers zodat de civil society versterkt wordt, anderzijds dient hij een samenwerking tot stand te brengen met burgers die verschillende perspectieven op samenwerken hebben.
In dit onderzoek zijn vijf rollen voor de nieuwe professional geconstrueerd ter ondersteuning van maatschappelijke zelfinitiatieven. Deze rollen zijn waarderen, verbinden, adviseren, faciliteren en bijsturen. De professionals en burgers geven beide aan dat de verbindende, adviserende en faciliterende rol belangrijk zijn. Daarnaast is waarderen gewenst vanuit de burgers, terwijl de professionals eerder kiezen voor vitaliseren. Omdat de overheid constateert dat er meer vanuit de leefwereld geredeneerd moet worden, wordt in dit onderzoek geconcludeerd dat de professional eerder een waarderende dan vitaliserende rol aan dient te nemen. De bijsturende rol is, daarentegen, een rol die sterk vanuit de systeemwereld geredeneerd is. Ook deze rol wordt toegekend aan de nieuwe professional. De bijsturende rol gaat immers gepaard met het verlenen van subsidie, dat een instrument is bij de faciliterende rol. Wanneer subsidie wordt verleend, is het van belang dat de professionals het maatschappelijk zelfinitiatief zodanig bijsturen dat het geld zo passend mogelijk besteed wordt. Alleen op deze manier wordt het verlenen van publiek geld legitiem. Omdat de faciliterende rol als een noodzakelijke wordt omschreven, is de bijsturende rol van de nieuwe professional onontkoombaar. Omdat zowel professionals als burgers rollen omschrijven die geen hoge focus hebben op de zelfredzaamheid van de burgers, kan geconcludeerd worden dat een hoge zelfredzaamheid vaak niet mogelijk is voor de professionals of gewenst is door de burgers. | |
