Laaggeletterdheid in Nederland: beleid en uitvoering

Abstract

In dit onderzoek is aan de hand van rapporten van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, een interview met medewerkers van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, beleidsstukken van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en een interview met de plaatsvervangend programmaleider van het project Taal voor het Leven van Stichting Lezen en Schrijven gepoogd een beeld te schetsen van het beleid dat Nederland voert ten opzichte van laaggeletterdheid en de uitvoering van dit beleid. Waar dit beleid in eerdere jaren vooral gericht was op onderwijs, zien we in de laatste paar jaar een verschuiving naar de aanpak van laaggeletterdheid als een breed maatschappelijk thema. Zo wordt door middel van het project Taal voor het Leven geprobeerd lokale organisaties te koppelen aan taaltrajecten. Zowel formele als non-formele en informele taalaanbieders werken samen om mensen te scholen en vrijwilligers van verschillende organisaties worden getraind om ook taallessen te verzorgen. Daarbij wordt gedacht vanuit de vindplaatsen en wensen van de laaggeletterden zelf. Ook wordt de strijd tegen laaggeletterdheid ingebed in lopende projecten en trajecten in het bedrijfsleven. Taal voor het Leven loopt nu in zes regio’s, maar heeft zich in één jaar al kunnen bewijzen als een goede aanpak. Verwacht en gehoopt wordt dat dit project de komende jaren uitgebreid zal worden, waarbij meer ministeries en directies zullen samenwerken en nog meer lokale partijen een bijdrage kunnen leveren in deze strijd.