"Dan schrijf ik toch gewoon minder op?" Onderzoek naar een mogelijke aanpak van taalbeleid door middel van het becijferen van spelfouten bij toetsen in het voortgezet onderwijs.

Abstract

Scholen worden geacht een taalbeleid te voeren om hun leerlingen te laten voldoen aan de wettelijke eisen van de referentieniveaus (Wet referentieniveaus Nederlandse taal en rekenen, 2010). In dit onderzoek is aandacht besteed aan een mogelijke vorm van taalbeleid voor het onderdeel spelvaardigheid. Er wordt ingegaan op de vraag of het aandacht geven aan spelfouten, door middel van het meewegen van spelfouten in het eindcijfer voor toetsen, effect heeft op het aantal spelfouten die leerlingen maken in deze toetsen. Van 41 leerlingen is in twee condities op vijf toetsmomenten bij de vakken Nederlands en geschiedenis het aantal spelfouten geteld. Bij één conditie werd aandacht gegeven aan de spelfouten door deze te bespreken in de les en gingen de spelfouten meewegen in het eindcijfer voor de toetsen. Bij de andere conditie gebeurde dit niet. Leerlingen blijken in dit onderzoek niet beter of slechter te gaan spellen wanneer aandacht wordt besteed aan spelfouten door spelfouten mee te wegen in het eindcijfer voor de toetsen. Dit onderzoek is op een aantal punten limitatief en daarom kan de relevantie van een mogelijke vorm van taalbeleid waarin spelfouten meewegen in het eindcijfer van toetsen in dit onderzoek niet worden erkend of ontkracht.