Evidence-based richtlijn ontwikkelingsstotteren bij kinderen en volwassenen. Kwaliteit van bewijs voor het effect van behandeling van jonge stotterende kinderen

Abstract

In deze thesis wordt een antwoord gegeven op de onderzoeksvraag wat de gewenste en ongewenste effecten van het ‘Verwachtingen en Mogelijkheden Model/Demands and Capacities Model (DCM) ’ in vergelijking met het ‘Lidcombe Programma (LP)’ bij kinderen met ontwikkelingsstotteren tot zes jaar zijn, op gebied van stotterernst, vermijden van spreken en situaties, natuurlijkheid van het spreken en kwaliteit van leven . Om deze vraag te beantwoorden werd een systematische literatuurzoekactie uitgevoerd. Drie systematische reviews, waarin zes RCTs, werden geïncludeerd om de onderzoeksvraag te beantwoorden en vervolgens beoordeeld met de benaderingswijze van de Grading Recommendations Assessment, Development and Evaluation (GRADE) Working Group. Van de zes RCTs vergeleek één experimentele studie het effect van het Lidcombe Programma met behandeling gebaseerd op het Demands and Capacities Model. In deze studie werd geen klinisch relevant verschil aangetoond tussen effectiviteit van het Lidcombe Programma versus het Demands and Capacities Model op gebied van reductie van het stotterpercentage voor en na behandeling. Kwaliteit van het gevonden bewijs werd als laag beoordeeld. Het gevonden effect van behandeling van stotterende kinderen tot 6 jaar met het Lidcombe Programma op korte en middellange termijn (3 tot 9 maanden) is groot in vergelijking met niet behandelen. Het bewijs voor dit effect is van matige kwaliteit. Uitspraken over de grootte van het effect en kwaliteit van bewijs is in de systematische review en in alle RCTs gebaseerd op de uitkomstmaat stotterfrequentie. Deze uitkomstmaat representeert de ernst van het stotteren maar is slechts één aspect dat de ernst van het stotteren bepaalt; duur van het stottermoment en bijkomend fysiek gedrag zijn andere aspecten die de ernst van het stotteren bepalen. Voor de overige uitkomstmaten zoals vermijden van spreken en situaties, natuurlijkheid van het spreken en kwaliteit van leven werd in zeer beperkte mate indirect bewijs gevonden. Dit bewijs is afkomstig van individuele studies die allen het effect van behandeling met het Lidcombe Programma onderzochten. Kwaliteit van het bewijs van de gerapporteerde effecten in deze studies zijn zeer laag.