| dc.description.abstract | Dit onderzoek is een literatuurstudie. Om te bepalen wat de waarde is van kinderdansvoorstellingen voor het basisonderwijs onderzoek ik eerst meer algemeen vanuit kunstfilosofisch en kunstsociologisch oogpunt de waarden, functies en effecten van podiumkunst. Vertrekpunt hiervoor is een artikel over hoe podiumkunst functioneert in een samenleving: Individuele en maatschappelijke waarden van kunstervaringen, of wat er zo bijzonder is aan kunst (Van den Hoogen, 2009). Daarna onderzoek ik meer specifiek wat de waarde is van een dansvoorstelling. Hoe kan het publiek betekenis geven aan dans en daarmee: wat en hoe kun je leren van een dansvoorstelling? Vervolgens zal ik mijn onderzoek verder toespitsten op het primair onderwijs door de mogelijkheden voor de basisschoolleerling te onderzoeken met betrekking tot het kijken naar dans. Hiervoor bestudeer ik onder andere het artikel Leren van en over dans (Bergman, 1995), het boek Bewogen door dans (Wildschut, 2003) en verschillende opvattingen vanuit de ontwikkelingspsychologie (o.a. Gardner, 1983; 2002; Parsons, 1987; Van Meel-Jansen, 1998 en Housen, 2009). Welke waarden kunnen dansvoorstellingen hebben voor basisschoolleerlingen? Hoe communiceert dans met kinderen en hoe kan dans bijdragen aan de algemene ontwikkeling van een basisschoolkind? Hierbij focus ik op het dans receptief en het analytisch vermogen van kinderen, twee vaardigheden die een kind kan ontwikkelen door naar een kinderdansvoorstelling te kijken.
Uit mijn onderzoek blijkt dat een aantal voorwaarden gesteld moet worden om het bezoeken van een kinderdansvoorstelling waardevol te laten zijn. Eén van deze voorwaarden is terug te vinden in het midway model van Smith-Autard (2002). Zij benadrukt hierin dat de drie componenten creëren, uitvoeren en waarderen alleen tot hun recht komen in onderlinge samenhang. Waarderen kan gezien worden als overkoepelend element in het proces van betekenisgeving aan dans, zoals bij het kijken naar een kinderdansvoorstelling. Betekenisgeving vindt plaats op het gebied van waarnemen, interpreteren, contextualiseren, analyseren en evalueren. Een kind kan dit leren door met enige regelmaat een kinderdansvoorstelling te bezoeken. Hierin speelt de basisschool een essentiële rol. Door het aanbieden van een doorlopende leerlijn kunnen leerlingen kennis en vaardigheden ontwikkelen met betrekking tot het kijken naar dans waarmee zij tekensystemen van dans leren begrijpen. Door middel van een planmatige aanpak kan een basisschool haar leerlingen opleiden in het kijken naar dans zodat de leerlingen dans ook werkelijk kunnen zien. | |
