Taalcontact in het Westland. Een onderzoek naar communicatie tussen taalgroepen in de glastuinbouw

Abstract

In deze scriptie beantwoord ik de vraag: is er een contacttaal (aan het) ontstaan in het Westland om de communicatie tussen de diverse taalgroepen te vergemakkelijken? In het Westland zijn diverse talen aanwezig (Nederlands, Duits, Engels, Pools, etc.) die in het werk in de glastuinbouw met elkaar in contact komen. De taalgroepen moeten samenwerken, maar ze hebben niet altijd een gemeenschappelijke taal om te kunnen communiceren. Nederlanders spreken geen Pools, Polen spreken geen Nederlands en Engels is ook niet voor iedereen een lingua franca. Het is theoretisch gezien dus mogelijk dat er een pidgin (aan het) ontstaan is in de streek. Om de hoofdvraag te beantwoorden, heb ik telefonische interviews afgenomen met uitzendbureaus voor MOE-landers (Midden- en Oost-Europa) en met diverse tuinders in het Westland. Ook heb ik op een tweetal bedrijven een dag lang geobserveerd hoe de communicatie in zijn werk gaat en hoe de vertegenwoordigde taalgroepen met elkaar omgaan en mengen. De nadruk lag hierbij op het observeren van werkinstructies. Ook heb ik enquêtes en interviews afgenomen bij de aanwezige werknemers. Uit de resultaten blijkt dat er geen pidgintaal aan het ontstaan is in het Westland. Wel heb ik taalkundig interessante fenomenen waargenomen in de manier waarop instructies worden gegeven: er wordt non-verbaal en met jargon gecommuniceerd, tweetalige migranten functioneren als vertalers voor taalgenoten en in een van de tuinen wordt het Engels vermengd met Poolse woorden om de opdrachten te verhelderen. Naar al deze fenomenen op zich is het mogelijk om onderzoek te doen. In deze thesis beschrijf ik slechts het verkennend onderzoek wat in het Westland is uitgevoerd. In het laatste hoofdstuk worden diverse aanbevelingen voor vervolgonderzoek gegeven.