Filmtrailers: een zoektocht naar de succesformule

Abstract

Als je geïnteresseerd bent in film dan kom je vanzelfsprekend ook in contact met trailers. Veel trailerkijkers merken op dat als je de trailer hebt gezien, je de hele film hebt gezien en dat alle trailers hetzelfde lijken te zijn. De narratieve structuur van trailers is inderdaad opvallend. Trailers werken gemiddeld in maximaal drie minuten naar een climax toe. Daarbij worden de helden, de slechteriken, het doel en de reis getoond. De kijkers worden nieuwsgierig en onder de indruk achtergelaten. In deze scriptie wordt aan de hand van zes recente Amerikaanse trailers onderzocht of er een narratieve structuur te herkennen is die kenmerkend is voor trailers. De films Ganster Squad, Identity Thief, Hansel and Gretel, Dark Skies, Beautiful Creatures en Side Effects worden als casusobjecten gebruikt. Aannemelijk is dat bijna alle trailers onderworpen worden aan een algemene succesformule. Dit kan bijvoorbeeld een succesformule zijn die werkt per genre of per invalshoek die de makers kiezen. Dat betekent dat de verhaalelementen op een vaste volgorde worden gepresenteerd. Ook bestaat de verwachting dat er een overkoepelende narratieve structuur is, die op bijna alle trailers toepasbaar is. In dat geval is er sprake van een specifieke narratieve structuur in trailers. In dit onderzoek wordt deze narratieve structuur voor trailers aangeduid als blauwdruk. Het onderzoeksmodel dat gebruikt wordt om de blauwdrukken vorm te geven, is gebaseerd op verschillende theoretische kaders van onder andere Lisa Kernan, David Bordwell, Elaine Aston, George Savona en wordt aangevuld met praktijkervaring van John Piedot. De volgorde van presentatie van de personages en de verhaalcomponenten worden onder andere bekeken in relatie tot het syuzhet en de fabula. Zo hebben bepaalde personages een vaste plaats in het tijdsverloop van de trailer, net als de presentatie van de filmstudio’s, de setting en de reis van de held.