Participatie van de kijker in The Voice Of Holland

Abstract

In deze scriptie wordt onderzocht op welke manier in het programma THE VOICE OF HOLLAND vorm wordt gegeven aan participatie van en interactie met de kijker. In het theoretisch kader is ingegaan op de vraag in hoeverre de hedendaagse televisiekijker daadwerkelijk interactief kan deelnemen aan televisieprogramma’s. Zo stellen Pyungho Kim en Harmeet Sawhney dat om echt te kunnen spreken van interactiviteit er sprake moet zijn van tweerichtingsverkeer waarbij de kijker kan reageren op en participeren aan wat hij ziet op televisie. Evgeny Morozov, Eggo Müller en Mark Hayward zijn zeer kritisch over de manier waarop televisiemakers de groter wordende rol van de kijker gebruiken, omdat zij van mening zijn dat participatie niet wordt ingezet voor meer zeggenschap van de kijker, maar vooral wordt gebruikt om geld aan de kijker te verdienen. Met behulp van het analyseprogramma Cinemetrics heb ik de stijl van THE VOICE OF HOLLAND in kaart gebracht. Ik heb gekeken naar camerastandpunt en camerabeweging. Daarnaast heb ik ook gekeken wat er precies in beeld komt en hoe lang. Op die manier heb ik de social media en de interactieve mogelijkheden voor de kijker onderzocht. De belangrijkste conclusie voortgekomen uit mijn onderzoek, is dat er vanuit THE VOICE op verschillende manieren geprobeerd wordt de kijker over te halen mee te doen en geld uit te geven aan het programma. Zo maakt THE VOICE veelvuldig gebruik van ‘para-social interaction’, waarbij de presentatoren de kijker direct aanspreken door recht in de camera te kijken. Zij herinneren de kijker er aan dat er gestemd moet worden. De stijl heeft hier de functie van ‘persuade’, het overhalen van de kijker. Ook ‘nearness’ wordt ingezet door THE VOICE. De kandidaten worden precies zo in beeld gebracht waardoor deze toegankelijker zijn voor de kijker. Zo worden de kandidaten op momenten dat zij persoonlijke verhalen delen vaak in Medium Close Up of Close Up in beeld genomen, zodat de emoties en lichaamstaal goed over komen. Ook is de camerabeweging tijdens deze momenten stil, terwijl tijdens bijvoorbeeld optredens de camera veel bewegelijker is. De stijl van het programma heeft hier als functie ‘hail or interpelate’, het binden van de kijker. Als de kijker de kandidaten als bekenden gaat zien die zijn hulp nodig hebben, is de drempel om te stemmen lager. Naast stemmen kan de kijker ook gebruik maken van social media rondom het programma. Zo kan hij een tweet versturen of een foto/video posten met #tvoh, waarbij de kans bestaat dat deze in de uitzending getoond wordt. De kijker ziet hierbij dus rechtstreeks het gevolg van zijn actie terug (of van andermans actie met het idee dat het ook zijn eigen Tweet of foto had kunnen zijn). Door deze directe connectie proberen de programmamakers van THE VOICE de betrokkenheid van de kijker te vergroten. Deze interactieve mogelijkheden zijn gratis, maar zorgen er wel voor dat het programma naast de uitzending op televisie veel aandacht krijgt op internet. De kijker kan dus door middel van participatie en interactieve mogelijkheden iets veranderen aan de inhoud van het programma, maar niet aan de vorm van het format. Dit is van tevoren vormgegeven en zal niet veranderen door toedoen van de kijker. De participatie van de kijker wordt gepromoot door het programma, door de resultaten hiervan te tonen in de vorm van Tweets, foto’s of de uitslag van de Thuiscoach App en door de oproepen van de presentatoren om te stemmen. De participatie van de kijker lijkt steeds groter te worden, maar uiteindelijk is het doel van de programmamakers om op deze manier geld te verdienen aan een actieve kijker.