Emotionele en sociale eenzaamheid en het verband hiermee met de relatiekwaliteit bij mensen met een partner; jong-volwassenen, volwassenen en oud-volwassenen vergeleken.

Abstract

Loneliness can decrease mental well-being and is therefore considered as clinical relevant. Most loneliness-studies focus solely on seniors and studies about loneliness through the lifespan are not unequivocal. Present study focuses on emotional and social loneliness, correlations between relationship quality and emotional as well as social loneliness added with gender differences within these correlations. Three age groups, all with life partner, were involved; young-adults, adults and old-adults. There seems no difference in emotional loneliness between these age groups. Young-adults seem less social lonely compared to adults and old-adults, t (179) = -2.69, p = .008. The strength of the negative relation between emotional as well as social loneliness and relationship quality is different for the age groups. Gender differences within these relations have not been found. Even after controlling for background variables, there seems no relation between age and loneliness. Explanations for the research results, recommendations and limitations are provided.

Omdat eenzaamheid kan leiden tot verminderd psychisch welbevinden, is het klinisch relevant. Studies naar eenzaamheid richten zich veelal alleen op senioren en onderzoek naar eenzaamheid over de levensloop is niet eenduidig. Huidige studie betrekt drie leeftijdsgroepen; jong-volwassenen, volwassenen en oud-volwassenen, allen met een levenspartner. Gekeken is naar emotionele en sociale eenzaamheid, correlaties tussen relatiekwaliteit en zowel emotionele als sociale eenzaamheid en het sekseverschil in deze correlaties. Er blijkt geen verschil te zijn in emotionele eenzaamheid tussen de leeftijdsgroepen. Jong-volwassenen blijken minder sociale eenzaamheid te ervaren dan volwassenen en oud-volwassenen, t (179) = -2.69, p = .008. De sterkte van het negatieve verband tussen zowel emotionele als sociale eenzaamheid en relatiekwaliteit blijkt verschillend voor de leeftijdsgroepen. Er blijken geen sekseverschillen in deze correlaties. Na controle voor de achtergrondvariabelen blijkt leeftijd niet meer samen te hangen met eenzaamheid. Verklaringen voor de gevonden resultaten en beperkingen van het onderzoek worden weergegeven.