De effectiviteit van poliklinische mentaliseren bevorderende therapie bij uiteenlopende persoonlijkheidsstoornissen

Abstract

INTRODUCTIE. De effectiviteit van mentaliseren bevorderende therapie (MBT) bij borderline persoonlijkheidsstoornissen is door twee onafhankelijke onderzoeksgroepen aangetoond. Er bestaan echter klinische, theoretische en empirisch gronden om te veronderstellen dat MBT eveneens effectief is bij andere persoonlijkheidsstoornissen. Ook bij deze persoonlijkheidsstoornissen lijkt er immers sprake te zijn van een gebrekkig mentaliserend vermogen ten gevolge van een onveilige hechting. Het doel van deze studie is dan ook de effectiviteit van MBT te onderzoeken bij uiteenlopende persoonlijkheidsproblematiek. METHODE. Het longitudinale onderzoek is verricht bij 17 borderline cliënten en 20 cliënten met een andere persoonlijkheidsstoornis die onder behandeling waren binnen het FACT Team Persoonlijkheidsstoornissen van Altrecht, te Zeist. Getracht is om halfjaarlijkse effectmetingen plaats te laten vinden met behulp van de SCL-90. Het onderzoek strijkt over een periode van dertien tot en met zestien maanden. RESULTATEN. Zowel bij de borderline groep als de overige persoonlijkheidsstoornissen groep was er sprake van een significante daling van het algehele klachtenniveau, met name in de eerste zeven tot en met tien maanden. De exploratieve analyse wees uit dat met name depressieve klachten en angstklachten in de eerste zeven tot en met tien maanden significant verbeterden. Op sommige uitkomstmaten waren aanwijzingen voor een superieure uitkomst bij niet- borderline persoonlijkheidsstoornissen. CONCLUSIE. MBT blijkt een effectieve behandelingsvorm voor uiteenlopende persoonlijkheidsproblematiek. Deze behandelingsvorm lijkt zich dus meer in de richting van een spectrumbenadering van persoonlijkheidsstoornissen te ontwikkelen. Dit onderzoek richtte zich echter niet op de werkzame elementen van MBT op persoonlijkheidsstoornissen.