Mentaliseren-Bevorderende Therapie: De invloed van woede op behandeleffect en kans op drop-out

Abstract

Verschillende onderzoeken hebben bewijs gevonden voor de effectiviteit van Mentaliseren-Bevorderende Therapie (MBT). Het is echter onduidelijk welke factoren ervoor zorgen dat sommige patiënten niet herstellen en anderen wel. Op grond van de theorie over mentaliseren kan men verwachten dat woede het leren te mentaliseren belemmert, waardoor men minder veerkrachtig is en meer last heeft van klachten. Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of woede invloed heeft op de uitkomst van een groepsbehandeling met MBT. Daarnaast wordt onderzocht of woede een voorspeller is voor drop-out. Met behulp van de SCL-90 werd bij patiënten van een FACT afdeling voor persoonlijkheidsproblematiek voor aanvang van de behandeling een meting van klachten gedaan en na zes tot negen maanden opnieuw. In een herhaalde metingen design werden de SCL-90 scores van patiënten met een lage (n=20) en patiënten met een hoge mate van woede (n=24), gemeten met de BPDSI, met elkaar vergeleken. Uit de resultaten blijkt dat klachten van patiënten met een hoge initiële mate van woede minder daalden dan die van mensen met een lage mate van woede. Bovendien kwam er in de hoge woede groep meer drop-out voor dan in de lage woede groep. Hieruit kan geconcludeerd worden dat een hoge mate van woede een negatief effect heeft op de behandeluitkomst bij MBT. Bovendien zijn er aanwijzingen voor een grotere kans op drop-out bij een hoge mate van woede.