dc.description.abstract | De onderzoeksvraag die in deze studie centraal stond, was of opvoedingsstress, een verleden van mishandeling als kind en factoren in de ouder-kindinteractie samenhangen met kindermishandeling. Als factoren in de ouder-kindinteractie zijn het gebruik maken van positieve strategieën en negatieve strategieën als reactie op gedrag van het kind, en het totaal aantal interacties van moeder geselecteerd. Onder kindermishandeling werd seksueel misbruik, fysieke mishandeling, emotionele mishandeling en verwaarlozing verstaan. De oververtegenwoordiging van mishandeling in de jonge leeftijdscategorie in combinatie met het vaker voorkomen van mishandeling bij kinderen met gedragsproblemen, en de ernst van de gevolgen van mishandeling, maakt het belang van onderzoek naar risicofactoren voor kindermishandeling bij jonge kinderen met gedragsproblemen duidelijk.
De klinische steekproef bestond uit 53 kinderen van drie tot acht jaar (M= 4.9 jaar, 64% jongen). Opvoedingsstress van moeder en de factoren in de ouder-kindinteractie hingen niet significant samen met kindermishandeling (p>.05). De samenhang tussen een verleden van mishandeling en kindermishandeling bleek wel significant, χ2 (1) = 10.53, p <.001. Opvoedingsstress van moeder bleek even sterk samen te hangen met fysieke mishandeling als met emotionele mishandeling, F(1, 32) = 0.01, ns. De factoren in de ouder-kindinteractie bleken eveneens evenveel samenhang te hebben met fysieke mishandeling als met emotionele mishandeling, F(3, 31) = 0.58, ns. Zowel mishandelende als niet-mishandelende moeders ervoeren dus een hoge mate van opvoedingsstress. Verder kan geconcludeerd worden dat een ouder die als kind mishandeld is, meer risico loopt het eigen kind ook te mishandelen. | |