Voorspellers van ziekteverzuim bij een maatschappelijke dienstverlening in Nederland.

Abstract

In dit onderzoek is, aan de hand van het Job Demands-Resources model, onderzocht welke rol werkgerelateerde taakeisen (werkdruk, emotionele belasting en mentale belasting), werkgerelateerde energiebronnen (autonomie, sociale steun leidinggevende en sociale steun collega’s), bevlogenheid en burnout innemen in het ziekteverzuimproces. Verwacht werd dat de werkgerelateerde taakeisen en werkgerelateerde energiebronnen, burnout en bevlogenheid voorspellen. Daarnaast werd verwacht dat burnout de verzuimduur voorspelt en bevlogenheid de verzuimfrequentie. De hypothesen zijn onder 87 werknemers bij een maatschappelijke dienstverlening getoetst. Uit de resultaten blijkt dat burnout een belangrijke voorspeller is van verzuimduur (maar niet van verzuimfrequentie). Dit onderzoek toont aan dat de werkgerelateerde taakeisen en energiebronnen geen significante bijdrage leveren in de voorspelling van burnout (uitputtingsproces) en bevlogenheid (motivationele proces), in het JD-R model. Daarnaast bestaat er geen significant verband tussen bevlogenheid en de verzuimfrequentie. Op basis van deze studie kan de maatschappelijke dienstverlening aandacht besteden aan burnout en de gevaren op lange termijn in het verzuimproces. Verder onderzoek is nodig om na te gaan welke taakeisen en energiebronnen van invloed zijn op het uitputtingsproces en motivationele proces in het JD-R model.