Is sport een wondermiddel? Een explorerend onderzoek naar de betekenissen die ouders geven aan sport voor hun kind met een verstandelijke beperking.

Abstract

Sport voor mensen met een beperking krijgt minder aandacht en de sportparticipatie van mensen met een beperking ligt lager dan de sport(participatie) voor valide mensen. Aangezien ouders van wezenlijke invloed zijn op de sportparticipatie van hun kind, richt dit onderzoek zich op de betekenissen die ouders geven aan sporten voor hun kind met een verstandelijke beperking en welk waarden zij geven aan deze participatie. Het doel van dit onderzoek is inzicht te verkrijgen in de betekenissen die ouders geven aan sport voor hun kinderen met een verstandelijke beperking, teneinde een bijdrage te leveren aan een toekomstige verhoogde sportparticipatie van mensen met een verstandelijke beperking. Tevens kan het leiden tot een betere ondersteuning die geboden wordt door sport- en welzijnsorganisaties. De wetenschappelijke relevantie is de meerwaarde die dit onderzoek heeft in het debat over de betekenissen die ouders geven aan sport voor hun kind met een verstandelijke beperking. Er is weinig onderzoek naar mensen met een verstandelijke beperking, en zeker op het gebied van de betekenissen die hun ouders geven aan sport voor hun kind met een verstandelijke beperking. In dit onderzoek is zowel een literatuuronderzoek als een empirisch onderzoek gehouden. De respondenten van dit onderzoek zijn afkomstig uit de gemeente Rotterdam en zijn gevonden door middel van de sneeuwbalmethode. Negen semigestructureerde interviews zijn de bron van de empirische resultaten. De betekenissen die ouders geven, worden vormgegeven door heersende discoursen en hun eigen achtergrond en ervaringen. De ouders vinden dat sport belangrijk is en/of kan zijn voor hun kind met een verstandelijke beperking. Zij vinden dat hun kind met een verstandelijke beperking mee moet kunnen doen vanwege de diverse positieve effecten van sport, zoals: het leren van waarden en normen, het hebben van plezierige ontspanning, het verbeteren van de fysieke gesteldheid en het ontvluchten van een sociaal isolement. De betekenissen die de ouders geven aan sport voor hun kind met een verstandelijke beperking, verschillen niet tot weinig van die van valide sporters. De ouders construeren hun kind niet als een individu die geleefd dient te worden en enkel dient te worden beschermd. Zij zien hun kind gewoon als een mens die zichzelf kan ontplooien en ontwikkelen.