Financiële bijdragen van projectontwikkelaars aan landschapsversterking: Context waarin gemeenten 'bijdragen aan ruimtelijke ontwikkelingen' incasseren van projectontwikkelaars

Abstract

De provincie Gelderland zet in op een kwaliteitsverbetering van het landschap en wil daarbij de kosten gedeeltelijk verhalen op de gebruiksfunctie. De Wet op de ruimtelijke ordening (2008) biedt een instrument voor gemeenten om bij het verlenen van een omgevingsvergunning aan een projectontwikkelaar op vrijwillige basis een financiële bijdrage ten behoeve van landschapsversterking te incasseren. Deze bijdragen worden aangeduid met de term: 'bijdragen aan ruimtelijke ontwikkelingen'. Er is een tegenstelling tussen het op vrijwillige basis leveren van een financiële bijdrage ten behoeve landschapsversterking en het primaire doeleinde van de commerciële projectontwikkelaar, winstmaximalisatie. Dit roept de vraag op of dit instrumentarium daadwerkelijk wordt toegepast en binnen welke context. Om inzicht te verkrijgen in de context waarin gemeenten bijdragen aan ruimtelijke ontwikkelingen incasseren is een case study in de gemeente Buren uitgevoerd. Daarnaast zijn expertinterviews gehouden. Geconcludeerd kan worden dat weinig gemeenten ‘bijdragen aan ruimtelijke ontwikkelingen’ ten behoeve van landschapsversterking incasseren. De casestudy in de gemeente Buren, waar wel ‘bijdragen aan ruimtelijke ontwikkelingen’ zijn geïncasseerd heeft uitgewezen dat verschillende omstandigheden in de context ertoe leiden dat projectontwikkelaars een 'bijdrage aan ruimtelijke ontwikkelingen’, na het leveren van weerstand, uiteindelijk accepteren. Een voorbeeld is de inzet van een exploitatieplan als ‘stok achter de deur’.