Het effect van rantsoen in relatie tot vooraf bepaalde woprgrootte bij het Texelaar schaap op Texel

Abstract

Het volgende onderzoek is gedaan door twee studenten van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht en is te verdelen in deel I en II. Er zijn in totaal 1167 Texelaar ooien gevolgd, verdeeld over vijf bedrijven gedurende 5 maanden om een antwoord te geven op de vraag: ‘Wat is het effect van rantsoen in relatie tot vooraf bepaalde worpgrootte bij het Texelaar schaap op Texel?’ De ooien zijn op drie meettijdstippen onderzocht te weten: ten tijde van het scannen (tijdstip 1), ongeveer 5 weken voor de partus (tijdstip 2) en vlak na de partus (tijdstip 3). Op tijdstip 1 zijn de dieren transabdominaal gescand en bovendien werd de conditie manueel gescoord. Op tijdstip 2 en 3 werd ook een conditiescore verricht. Er zijn rantsoenberekeningen gedaan waarbij een benadering van de opgenomen hoeveelheden VEM en DVE werden vergeleken met de behoefte van de ooien vanaf zes weken voor de partus. Uit de analyse kan worden geconcludeerd dat twee bedrijven de behoeften goed benaderden, dat 1 bedrijf >20% de ooien tekort aan VEM en DVE verstrekt kregen en dat bij 2 bedrijven vooral de ooien drachtig van een drieling tekort aan VEM en DVE kregen verstrekt. In deel II van het onderzoek zal blijken of het al dan niet voldoen van het rantsoen zal kunnen worden gecorreleerd aan het conditieverloop en gezondheid van de ooien. Ook zal het geboortegewicht van de lammeren worden meegenomen in de analyse.