“Het voorbeeld is niet het beste middel om te overtuigen, het is het enige middel” Of toch niet? Experimenteel onderzoek naar het effect van de bron op de overtuigingskracht van het soort evidentie

Abstract

Om iemand te overtuigen is het onder andere van belang om te weten wat voor evidentie je het best zou kunnen gebruiken. In dit onderzoek wordt er onderscheid gemaakt tussen twee soorten evidentie; statistische en anekdotische evidentie. Daarnaast is er ook bekeken of de bron waar deze evidentie vandaan komt nog invloed heeft op de overtuigingskracht. In het onderzoek is gebruik gemaakt van filmpjes. Er waren in totaal acht filmpjes, waarin er onderscheid is gemaakt in statistische en anekdotisch evidentie, er onderscheid is gemaakt in het onderwerp van de tekst en tot slot onderscheid in gemaakt in de soort bron. In vier filmpjes was de spreker een Nederlands meisje, de zogenoemde Anne Brouwer. In de andere vier filmpjes zat het zelfde meisje, maar dan opgemaakt en aangekleed als een Marokkaans/Turks meisje. Dit was gedaan met behulp van een hoofddoek en make-up, zij heeft de naam Dabhia el Mourabiti gekregen. De respondenten kregen één van de filmpjes te zien en vervolgens een bijpassende vragenlijst over wat de spreker zegt over het standpunt, het argument, de evidentie en over wat ze van de spreker zelf vinden, opgesplitst naar geloofwaardigheid en aantrekkelijkheid. Er is geen verschil gevonden tussen anekdotische en statistische evidentie. Er is ook geen verschil gevonden tussen de soort bron. Het maakt dus niet uit of je een hoofddoek draagt of niet voor de overtuigingskracht. De geloofwaardigheid van de bron bleek, opgesplitst naar soort evidentie, zoals verwacht een verband te hebben met de overtuigingskracht van het standpunt; hoe geloofwaardiger de bron gevonden wordt, hoe positiever/beter het standpunt beoordeeld wordt en dus hoe groter de overtuigingskracht is. De aantrekkelijkheid, opgesplitst naar soort evidentie, heeft geen significant verband met de overtuigingskracht van het standpunt. Deze verbanden lijken echter anders te zijn wanneer we ze opsplitsen naar soort bron, in plaats van soort evidentie. Dan heeft aantrekkelijkheid van de bron wel degelijk een positieve invloed op de overtuigingskracht van het standpunt. Tot slot bleek ook dat de aantrekkelijkheid van de bron, opgesplitst in evidentie, een positieve invloed heeft op de geloofwaardigheid van de bron. Aan de hand van een regressieanalyse is ontdekt dat de overtuigingskracht voor het standpunt voornamelijk wordt voorspeld door het argument dat er gegeven wordt.