Participatie van ouders tijdens de OTS-zitting

Abstract

Inleiding: Er is onderzoek gedaan naar de participatie van ouders tijdens OTS-zaken en daarbij is onderscheid gemaakt tussen eerste OTS-zaken en verlengingszaken. Hierbij is gekeken naar de gelegenheid tot participatie van ouders en de manier van communiceren van rechter naar ouders. Methode: Dit onderzoek is uitgevoerd middels het bijwonen van 40 OTS-zaken in de rechtbank Rotterdam. De observaties zijn uitgevoerd door middel van een gestructureerde observatielijst. Het onderzoek is voornamelijk kwalitatief van aard. Resultaten: Ouders zijn ten opzichte van de duur van de gehele zaak gemiddeld langer aan het woord bij eerste OTS-zaken dan bij verlengingszaken, ongeacht of één of beide ouders aanwezig zijn. Wanneer een kind of advocaat aanwezig is, wordt de spreektijd van ouders ten opzichte van de duur van de zaak minder, zowel bij eerste OTS-zaken als verlengingszaken. De houding van ouders en de mogelijke invloed hiervan op de spreektijd van ouders, verschilt niet tussen eerste OTS-zaken en verlengingszaken. In verlengingszaken wordt een enkele keer gebruik gemaakt van jargon en afkortingen, bij eerste OTS-zaken wordt daar geen gebruik van gemaakt. In de helft van de zaken wordt het begrip van ouders getoetst door de rechter. Gesprekstechnieken worden veel gebruikt, behalve de techniek van het complimenteren. Conclusie: Bij eerste OTS-zaken is meer gelegenheid tot participatie dan bij verlengingszaken. Als gekeken wordt naar de communicatie van rechter naar ouders, wordt er weinig verschil gevonden tussen eerste OTS-zaken en verlengingszaken. Over het algemeen kan echter gezegd worden dat ouders actief kunnen participeren bij alle OTS-zaken.