| dc.description.abstract | Inleiding: Er is onderzoek gedaan naar de participatie van ouders tijdens OTS-zaken. De vraagstelling die hierbij centraal staat is: ' In hoeverre worden ouders in de gelegenheid gesteld om te participeren bij een eerste verzoek tot ondertoezichtstelling?' . Er wordt ingegaan op verschillende aspecten van communicatie, waaronder algehele bejegening, gesprekstechnieken, spreekgelegenheid, spreektijd en begrip, waaronder het gebruik van vakjargon, toetsing begrip en het motiveren van de beslissing. Methode: Er zijn 36 OTS-zaken bijgewoond in de rechtbank van Arnhem, waarbij de onderzoekers middels observaties onderzoek hebben gedaan. De observaties zijn uitgevoerd door middel van een gestructureerde observatielijst. Zowel eerste verzoeken tot OTS, OTS-verlengingen als een eerste verzoek tot OTS in combinatie met UHP zijn meegenomen. De onderzoekspopulatie bestaat uit N=14 één aanwezige ouder en N=22 beide aanwezige ouders. Resultaten: De kinderrechters hebben een correcte algehele houding tegenover de ouders, maken adequaat gebruik van de gesprekstechnieken en geven ouders voldoende gelegenheid om te spreken. Bij aanwezigheid van een advocaat of als ouders het oneens zijn met de reden voor het verzoek, hebben ouders gemiddeld meer spreektijd. In bijna driekwart van de zaken wordt geen gebruik gemaakt van vakjargon door de kinderrechter en in iets minder dan de helft van het aantal zaken toetsen de kinderrechters op verbale wijze of ouders de verschillende aspecten van de zitting begrijpen. In zaken waarin de kinderrechter direct een uitspraak doet over het verzoek, wordt de uitspraak in meer dan driekwart van het aantal zaken gemotiveerd. Conclusie: Er kan over het algemeen worden gesteld dat ouders door de kinderrechters van de rechtbank Arnhem in ruime mate in de gelegenheid worden gesteld om te participeren bij een eerste verzoek tot ondertoezichtstelling. | |
