| dc.description.abstract | Samenvatting - Vanaf 1 januari 2015 worden alle gemeenten in Nederland verantwoordelijk voor de zorg voor jeugd. Deze overgang betekent niet alleen een verandering op bestuurlijk niveau, maar wordt ook aangegrepen om de zorg inhoudelijk te transformeren. Een van de principes die gemeenten in de hulpverlening vanaf 2015 wil hanteren, is het betrekken en het versterken van het sociale netwerk van gezinnen. Omdat onduidelijk is in hoeverre het netwerk betrokken wordt in de huidige hulpverlening, is onderzocht of de huidige provinciale jeugdzorgaanbieders werken met het netwerk, op welke manier ze dat doen en welke drempels ze tegenkomen. Om hier zicht op te krijgen zijn, in het voorjaar van 2013, 26 interviews afgenomen bij hulpverleners, teamleiders en managers van zeven provinciale jeugdzorginstellingen in Utrecht. Alle participanten bleken een positieve houding te hebben ten opzichte van het betrekken van het netwerk, maar de manier waarop dit gebeurt verschilt. Een groot verschil is te zien tussen de ambulante en residentiële vormen van hulp. Binnen ambulante hulpvormen is meer aandacht voor het bredere netwerk om een jongere heen dan binnen residentiële instellingen. Daarnaast blijkt dat het betrekken van het netwerk niet bij alle doelgroepen makkelijk tot stand komt. Een deel van de hulpverleners heeft moeite met het betrekken van het netwerk van mensen met een verstandelijke beperking, psychiatrische problematiek of uit een andere cultuur. Hulpverleners ervaren het gebrek aan tijd als drempel om in de hulpverlening het netwerk te betrekken.
De eerste aanbeveling is om de verschillen tussen ambulante en residentiële vormen van zorg te verkleinen door medewerkers te trainen of door functies te creëren waarbij de enige taak van de medewerkers is dat zij het netwerk betrekken. Hierbij wordt ook aanbevolen om te onderzoeken welke rol de Buurtteams hierbij in kunnen nemen. Daarnaast zouden de voordelen van het betrekken van het netwerk nog beter benut kunnen worden als hulpverleners het netwerk, naast het inschakelen voor praktische zaken, meer zouden betrekken voor emotionele steun en adviserende taken. Omdat uit het onderzoek niet duidelijk naar voren is gekomen waarom hulpverleners hier minder op in zetten, is de tweede aanbeveling dat onderzocht moet worden in hoeverre het haalbaar en wenselijk is om van hulpverleners te vragen meer aandacht te hebben voor de emotionele steun en adviserende taken van het netwerk.
4
Abstract - From the First of January 2015 onwards all municipalities in the Netherlands will become responsible to take responsibility for youth care. This transition is not just administrative in nature, but will also entail a transformation of the way youth care is provided. One of the principles that will become central in new the approach is the involvement and reinforcement of the social network around the accompanied families. As it was up to now unclear to which extend the network is involved in social work, this research investigated whether the providers of youth care in the province of Utrecht currently involve the social network, how they do this and which challenges they face.
In order to get a good understanding of the situation, 26 respondents were interviewed in the spring of 2013. Respondents included social workers, team leaders and managers of seven youth care organizations in the province of Utrecht. All participants had a positive attitude toward the reinforcement of social networks, but the ways social network is involved differs.
There is a significant difference between itinerant and residential types of social work. Professionals within itinerant social care tend to have more attention for the network of an adolescent than their colleagues in residential settings. In addition, the research shows that reinforcement of a client’s social network is difficult to attain for some target groups. Some professionals have difficulty involving the social network of people with a mental disability, psychiatric problems or people with another cultural background. Social workers also perceive lack of time as a hindrance to include the social network in the care provided.
The first recommendation is to decrease the differences between itinerant and residential social care. This can be done by training social workers and by creating positions where professionals are to work fully on the inclusion and reinforcement of the social network. In addition, the advantages of involving social networks could be further exploited if social workers involve the social network not just to provide practical help, but also to give emotional support and advice to the client. The research did not clarify why social workers focus less on these two kinds of supports. Therefore it is recommended to investigate to what extend it is feasible and desirable to ask social workers to pay more attention to the potential of the social network to provide emotional support and advice | |
