Methode voor het meten van de accuratesse op AFIS systemen bij identificatievraagstukken

Abstract

Het doel van het huidige onderzoek is om een methode te bedenken die beschrijft hoe een accuratessemeting bij identificatievraagstukken gedaan wordt op een Automatic Fingerprint Identification System (AFIS). Met behulp van de methode wordt inzicht verkregen in de prestatie van het AFIS.

Er is een methode ontwikkeld die de accuratesse van AFIS systemen meet bij identificatievraagstukken. Er wordt gebruik gemaakt van een queryset, een doelset, een resultaatset en een prestatieset. De queryset beschrijft de set van gegevens waarmee gezocht wordt in het AFIS systeem, de doelset beschrijft de opgeslagen templates in de database, de resultaatset beschrijft de gegevens die beschikbaar zijn nadat het AFIS de vergelijkingsoperaties heeft toegepast en de resultaatset beschrijft de accuratesse van het systeem. De methode is toepasbaar op verschillende AFIS systemen die gebruik maken van een candidate list en is van toepassing op het dactyloscoop-ondersteunde en het lights out proces. Eventuele bottlenecks in het identificatieproces kunnen snel opgespoord worden doordat de prestatieset wordt gerepresenteerd als een vector van individuele metingen (zoals bijvoorbeeld de rank 1, en het aantal foute matches).

De methode is toegepast op twee AFIS systemen die worden gebruikt binnen de Nederlandse overheid: HAVANK (Korps Landelijke PolitieDiensten) en VVI (Ministerie van Veiligheid en Justitie). Beide systemen maakten geen enkele false match in het lights out (vingerafdruk vergelijking volledig gebaseerd op software, zonder menselijke interventie) experiment. VVI faalde echter wel in het herkennen van 20,3% van de incidenten, wat resulteerde in onterechte niet-herkenningen. De dactyloscoop-ondersteunde (vingerafdrukvergelijking gebaseerd op software én menselijke interventie) experimenten die op HAVANK werden uitgevoerd resulteerden in één false match. Alle overige vingerafdrukken (399) werden correct gematcht. Uit de resultaten is tevens gebleken dat platte vingerafdrukken een betere accuratesse opleveren dan gerolde vingerafdrukken. Er werd geen experiment volgens het dactyloscoop-ondersteund proces uitgevoerd op VVI.

Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op het effect op NFIQ scores van resolutieverlaging en extensieverandering van de afbeelding. Deze operaties waren noodzakelijk voor het uitvoeren van de experimenten op HAVANK maar het effect hiervan is vooralsnog onbekend. Ander vervolgonderzoek kan zich richten op het ontwikkelen van een methode voor het meten van de accuratesse van AFIS systemen bij verificatievraagstukken, een verklaring vinden voor de betere accuratesse van platte afdrukken ten opzichte van gerolde afdrukken en het elimineren van valse en dubbele identiteiten in AFIS systemen.