| dc.description.abstract | Steeds weer raakt een mooi lied. Datgene wat in tekst gezegd wordt, lijkt bekrachtigd te worden door de muziek eronder. De tekst vertelt het verhaal en de muziek is de drager van de boodschap, de letterlijke toonzetter. Wanneer iemand een ingrijpende levenservaring heeft, vallen vanzelfsprekende zekerheden weg en kan iemand behoorlijk uit evenwicht raken. Dit geldt in het bijzonder bij ziekte, dood en rouw, maar ook bij andere gebeurtenissen. Soms is daar dan opeens een lied, dat over jou lijkt te gaan. Een lied dat je diep raakt en niet meer loslaat. Het roept tegenstrijdige gevoelens op van hoop en wanhoop, verdriet en vreugde, opstandigheid en kalmte. Maar bijna altijd leidt het uiteindelijk tot troost of helpt het in het proces van aanvaarding en helpt het in het verwerkingsproces.
Wat is toch de kracht van het lied in dergelijke situaties? In deze studie wordt systematisch onderzocht wat er gebeurt wanneer men een lied hoort in het algemeen en bij verlieservaringen in het bijzonder. De auteur gebruikt hiervoor een eigen model: het driedimensionale model, waarin de perspectieven van luisteraar, het lied en de andere, metafysische werkelijkheid worden beschreven. Langs dit model worden allereerst cognitieve, emotionele en metafysische processen beschreven van zowel tekst als muziek afzonderlijk als in combinatie met elkaar. De uitkomsten van deze analyse worden toegepast op verlieservaringen en leiden tenslotte tot een beoordeling van de bruikbaarheid en een advies voor de praktijk van verliesbegeleiding. | |
