Metafysische Ritmiek - De benadering van het onmogelijke

dc.rights.license	CC-BY-NC-ND
dc.contributor.advisor	Maas, S.A.F. van
dc.contributor.advisor	Wennekes, E.G.J.
dc.contributor.author	Strootman, A.J.H.
dc.date.accessioned	2012-08-22T17:01:00Z
dc.date.available	2012-08-22
dc.date.available	2012-08-22T17:01:00Z
dc.date.issued	2012
dc.identifier.uri	https://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/14589
dc.description.abstract	Ferneyhough - gelauwerd en verguisd om zijn buitenproportionele complexiteit - is het boegbeeld van de extreem gedetailleerde hedendaagse muziek. Een eindstation, grootmeester van het onmogelijke. In deze scriptie wordt de studiemethodiek van Steven Schick geprojecteerd op het eerste deel van Ferneyhoughs Kurze Schatten II. Daarnaast is er een inventarisatie gemaakt van de bijzonder uitgebreide technieken die Ferneyhough ontwierp voor de volkomen nieuwe benadering van de klassieke gitaar. Tot slot wordt in kaart gebracht hoe diverse uitvoerders, wetenschappers, taalkundigen en critici uiteenlopend denken over dit complexe genre.
dc.description.sponsorship	Utrecht University
dc.language.iso	nl
dc.title	Metafysische Ritmiek - De benadering van het onmogelijke
dc.type.content	Master Thesis
dc.rights.accessrights	Open Access
dc.subject.keywords	new complexity, Brian Ferneyhough, Kurze Schatten II, Steven Schick, performance practice
dc.subject.courseuu	Muziekwetenschap