dc.description.abstract | De begrippen broadcasting, flow en liveness die veelal gezien worden als intrinsieke eigenschappen van het medium televisie zijn aan verandering onderhevig in het digitale tijdperk. Kenmerkend voor de transitie die televisie ondergaat is dat het medium in aanraking komt met externe platformen waaronder het tweede scherm. De intermediale relatie tussen deze media kan aangeduid worden als de convergentie van media. De geconvergeerde media creëren institutioneel en cultureel gestructureerde ruimten die bepalend zijn voor de mogelijkheid van gebruikersparticipatie. Broadcasting, flow en liveness kunnen ingezet worden om deze interactiviteit te benaderen. Deze metaforen zijn echter niet geheel toereikend om het speelse gebruik van het tweede scherm bij televisieprogramma’s te benaderen.Om dit gebruik nader te belichten, heb ik aangetoond op welke wijze de interface, het design en de affordances van het tweede scherm de interactie met de gebruiker begrenzen. Play kan als metafoor voor dit speelse gebruik toegevoegd worden aan de sleutelmetaforen broadcasting, flow en liveness om het geconvergeerde medium televisie te benaderen en de implicaties die dit mee brengt voor de producent en de consument in een bredere context te plaatsen. | |
dc.subject.keywords | kijker, speler, intermedialiteit, tweede scherm, televisie, play, liveness, flow, broadcasting, active audience, playfulness, design, affordances, ideologie, publiek, gebruikersparticipatie | |