| dc.description.abstract | In het huidige onderzoek is onderzocht welke rol persoonlijke hulpbronnen (persoonlijkheid en vaardigheden) innemen in het uitputtingsproces van het Job Demands-Resources model. Verwacht werd dat de werkgerelateerde taakeisen (werkdruk, mentale belasting, emotionele belasting, taakonduidelijkheid en administratieve verplichtingen) en persoonlijke hulpbronnen (hoop, optimisme, weerbaarheid, eigen-effectiviteit, beheersingsoriëntatie, flexibiliteit, assertiviteit, pro-activiteit, zelfsturing en work-life crafting) emotionele uitputting voorspellen. Daarnaast werd er verwacht dat de persoonlijke hulpbronnen een modererende rol innemen in de relatie tussen taakeisen en burnout. De hypothesen zijn getoetst onder 228 medewerkers van een Nederlandse zorginstelling. Uit de resultaten blijkt dat mentale belasting, emotionele belasting, taakonduidelijkheid, hoop, optimisme en flexibiliteit de belangrijkste voorspellers zijn van emotionele uitputting in de gezondheidszorg. Flexibiliteit blijkt een modererende rol te hebben in de relatie tussen mentale belasting en emotionele uitputting. Deze studie toont aan dat persoonlijke hulpbronnen een significante bijdrage leveren in de voorspelling van burnout in het Job Demands-Resources model. Op basis van dit onderzoek kunnen interventies ontwikkeld worden, gericht op het verminderen van vermoeidheidsklachten in de gezondheidszorg. Verder onderzoek is nodig om na te gaan of de gevonden voorspellers inderdaad de belangrijkste taakeisen en persoonlijke hulpbronnen zijn in de gehele gezondheidszorg. | |
