| dc.description.abstract | Een deel van de veteranen die op missie zijn geweest ontwikkelt klachten na afloop van een uitzending. Het zoeken van hulp blijkt een stap te zijn die niet, of pas na lange tijd gezet wordt. Het doel van dit huidige onderzoek is om de relatie tussen ervaren drempels tot zorg enerzijds en klachten en het zoeken naar hulp anderzijds, in kaart te brengen.
In dit onderzoek namen 33 jonge veteranen deel aan een semi-gestructureerd interview waarbij kwalitatieve en kwantitatieve gegevens verkregen werden omtrent de ervaren drempels tot zorg in relatie tot het zoeken naar hulp van veteranen met klachten. Het construct Drempels tot zorg wordt door Kim et al. (2011) geoperationaliseerd door de factoren Negatieve attituden, Stigma en Organisatorische barrières. Verwacht wordt dat bij de kwalitatieve vragen over Drempels tot zorg dezelfde uitspraken worden genoemd als in de vertaalde Drempels tot zorg vragenlijst (Perceived Barriers to Receiving Mental Health Care) van Kim et al. (2011) en dat er op basis van deze uitspraken eenzelfde clustering kan worden gemaakt als in de reeds bestaande vragenlijst. Uit literatuur blijkt dat juist mensen met veel klachten, in hogere mate drempels tot zorg ervaren. Er wordt daarom verwacht dat veteranen met klachten meer drempels tot zorg ervaren dan veteranen zonder klachten. De Theory of Planned Behavior, een model dat gedrag tracht te voorspellen, wordt gebruikt om het gedrag Hulp zoeken voor psychische problemen te verklaren aan de hand van de factoren van de Drempels tot zorg vragenlijst. Verwacht wordt dat dit model een goed theoretisch kader biedt om dit gedrag te voorspellen. Er wordt onderzocht of de toe- of afname in scores op de Drempels tot zorg vragenlijst over tijd in relatie staat tot Tevredenheid met behandeling.
In de resultaten van dit onderzoek is allereerst te zien dat het merendeel van de antwoorden op de open vraag betreffende Drempels tot zorg niet overeen kwam met de stellingen van de reeds bestaande vragenlijst. Door de participanten in het huidige onderzoek werd opvallend vaak het niet erkennen/ontkennen van de klachten benoemd als drempel tot zorg. Tevens konden genoemde uitspraken niet worden onderverdeeld onder de drie bestaande factoren, hierom worden suggesties gedaan voor alternatieve clustering. Ten tweede wordt in dit onderzoek bevestigd dat veteranen met klachten in hogere mate drempels tot zorg ervaren dan veteranen die geen klachten ervaren. Participanten die boven de cutoff waarde scoren op de HTQ en HSCL scoren op de schalen Negatieve attituden en Stigma significant hoger dan participanten die onder deze waarde scoren. Ten derde biedt de Theory of Planned Behavior in dit onderzoek geen geschikt theoretisch kader om Hulpzoekgedrag van veteranen te voorspellen, een alternatief model wordt voorgesteld. Tot slot is geen bevestiging gevonden voor de relatie tussen de daling van de drie factoren van de Drempels tot zorg vragenlijst en Tevredenheid met behandeling.
Om bovenstaande resultaten te kunnen ondersteunen, is het wenselijk zowel de kwantitatieve als kwalitatieve opzet van huidig onderzoek op grotere schaal uit te voeren. Een kritische blik op het reeds bestaand instrumentarium om Drempels tot zorg te meten wordt sterk aanbevolen. Het opstellen van een model waarbij het onderkennen en interpreteren van disstress en problemen wordt opgenomen lijkt van toegevoegde waarde. Interventies om Negatieve attituden en Organisatorische barrières te verminderen zijn nodig, effectonderzoek naar de voorgestelde interventies is wenselijk. | |
