Visueel statistisch leren bij kinderen met een verstandelijke beperking

Abstract

Dit onderzoek richtte zich op een manier van informatie verwerken, het impliciete leerproces statistisch leren, bij kinderen met een verstandelijke beperking met als doel het beter in kaart brengen van de specifieke vaardigheden van deze doelgroep. Hiermee kan de nodige ondersteuning beter worden afgestemd. Omdat een impliciet leerproces onafhankelijk is van intelligentie wordt verwacht dat statistisch leren ook bij kinderen met een verstandelijke beperking aanwezig is. Onderzocht is of visueel statistisch leren aanwezig is bij kinderen met een verstandelijke beperking en of er een verschil in visueel statistisch leren bestaat tussen een hoog functionerende groep en een laag functionerende groep. Visueel statistisch leren werd onderzocht door gebruik te maken van een stimulus set, waarbij onderscheid werd gemaakt in een makkelijke en moeilijke conditie, die beiden een habituatiefase en een testfase bevatten. Tijdens de habituatiefase raakten de participanten gewend aan een bepaald statistisch patroon. In de testfase werd aan de hand van kijktijd nagegaan of de participanten een onderscheid maakten tussen het bekende, oude patroon en een geheel nieuw patroon. Wanneer er langer naar het nieuwe patroon werd gekeken in vergelijking met het oude patroon, werd er van uitgegaan dat de participant de verandering had waargenomen. Er zijn geen verschillen gevonden tussen de hoog en laag functionerende groep wat betreft visueel statistisch leren. Alleen binnen de moeilijke conditie werden werd het statistisch patroon waargenomen. Verder onderzoek is nodig om hardere uitspraken te kunnen doen over impliciete leerprocessen bij kinderen met een verstandelijke beperking en hoe deze het beste gemeten kunnen worden.