Temperament en de ontvankelijkheid van kinderen voor opvoeding: Een experimentele studie naar de differential susceptibility hypothese

Abstract

Deze experimentele studie (N = 107) onderzocht, in lijn met de differential susceptibility hypothese, of kinderen in verschillende mate ontvankelijk zijn voor opvoeding. Specifiek werd onderzocht of temperament (negatieve emotionaliteit) een modererend effect had op het verband tussen opvoeding (warm en hard) en de emotie (blij en verdrietig) en het gedrag van kinderen (pro- en antisociaal). Verwacht werd dat kinderen met een moeilijk temperament (hoge mate van negatieve emotionaliteit) bij een warme en een harde opvoedprime respectievelijk meer blije emoties en prosociaal gedrag en meer verdrietige emoties en antisociaal gedrag zouden laten zien, dan kinderen met een makkelijk temperament. Daarnaast werd verwacht dat dit verband versterkt werd bij overeenstemming tussen de opvoedprime en de genoten opvoeding thuis. De resultaten wezen echter uit dat er geen significante modererende effecten waren. De differential susceptibility hypothese kon niet worden bevestigd. Discussiepunten worden besproken.