| dc.description.abstract | Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van de GGD Brabant-Zuidoost in de periode van februari tot juli 2013. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te verkrijgen in de ervaringen en behoeften van de betrokken organisaties met het PSHi proces. Aan de hand van deze doelstelling is de volgende vraagstelling opgesteld: Hoe wordt de ketensamenwerking met betrekking tot het PSHi proces ervaren door de betrokken partners? Wat zijn de ervaren knelpunten en succesfactoren? Door middel van semi-gestructureerde interviews zijn er 23 participanten geïnterviewd uit negen verschillende organisaties. Voor deze interviews is gebruik gemaakt van een topiclijst die op basis van concepten uit het theoretisch kader is opgesteld.
Het theoretisch kader bestaat uit het ketenmodel, het ontwikkelingsmodel voor ketens, de ruiltheorie, de resource dependency theorie en de interdependentie benadering. Deze theorieën hebben met elkaar gemeen dat ze stellen dat een keten wordt gevormd door organisaties die gezien het doel wat ze willen bereiken, afhankelijk zijn van elkaars bronnen. Om een duurzame ketensamenwerking te realiseren worden er verscheidene concepten benoemd waar aan moet worden voldaan. De keten moet bijvoorbeeld een gedeelde visie hebben vastgesteld en de inbreng van de verschillende organisaties ten aanzien van deze visie moet worden bepaald. Tevens is het van belang dat de organisaties elkaar kennen en dat er een wederzijds vertrouwen is. De verwachting is dat er minder knelpunten ten aanzien van het PSHi proces worden ervaren als er voldaan wordt aan bovengenoemde voorwaarden.
Uit de resultaten kan geconcludeerd worden dat de ketensamenwerking overwegend positief wordt ervaren. Een van de succesfactoren is het vertrouwen dat de participanten in elkaar hebben, wat vooral komt doordat de organisaties elkaar kennen vanuit eerdere samenwerkingen. De ketensamenwerking blijkt grotendeels gebaseerd op wederzijds vertrouwen en nauwelijks op afspraken. De participanten blijken namelijk niet of weinig bekend te zijn met de details van het PSHi proces en kennen dit voornamelijk vanuit hun ervaring met één PSHi incident. Het gebrek aan kennis komt op meerdere vlakken terug. Zo ervaren de participanten een gebrek aan kennis ten aanzien van de PSHi problematiek, de inbreng van de organisaties in het PSHi proces, hoe het PSHi proces opgestart wordt en wie de coördinatietaak heeft. Dit leidt tot verschillende knelpunten die ervoor zorgen dat de samenwerking niet soepel verloopt en dat PSHi onbenut blijft bij incidenten waar het misschien wel nodig is. Op basis van deze knelpunten zijn daarom een aantal aanbevelingen opgesteld ter verbetering van het PSHi proces. | |
