| dc.description.abstract | De Partai Sosialis Indonesia (Socialistische Partij van Indonesië; PSI) wordt door veel indonesianisten, onder wie Herbert Feith in zijn befaamde werk The decline of constitutional democracy in Indonesia, neergezet als een partij die veel invloed had in de (vroege) jaren 1950. Onder meer door het beschouwen van kritiek van historicus Rudolf Mrázek wordt getwijfeld aan deze veelvoorkomende aanname en wordt er verklaring gegeven waarom de PSI juist eerder niet (genoeg) dan wel invloedrijk lijkt te zijn geweest. Hierin spelen beeldvorming, bredere politieke aspecten, en de inzet van de partij zelf een grote rol. Naast bekende en minderbekende academische werken wordt een beroep gedaan op bronmateriaal van het Nationaal Archief - te weten, bronnen van het Hoge Commissariaat - en een brochure van partijleider Sjahrir. Hoewel deze bronnen op zich betrekkelijk weinig bieden ondersteunen zij het verdere betoog wel. | |
