| dc.description.abstract | We leven in een samenleving van regels. Nu we steeds meer met computers doen en kunnen doen, ontstaat bij sommigen misschien het beeld dat regels en formules ons met alles kunnen helpen. Zelfs met schoonheid: kunnen we niet gewoon een verzameling regels definiëren en zo alleen nog mooie dingen maken? Van verschillende kunstvormen kan immers worden geclaimd dat voor smaakoordelen erover een objectieve onderbouwing bestaat, bijvoorbeeld door te wijzen op getalsmatige verhoudingen. De Griekse filosoof Pythagoras deed dat al. We kunnen deze neiging naar het objectief denken over kunstschoonheid ook terugvinden in bijvoorbeeld muzikale apps, grafisch ontwerp en literatuur. In deze scriptie vraag ik me af wat dergelijke objectieve noties betekenen voor onze smaakoordelen over kunst. | |
