Show simple item record

dc.rights.licenseCC-BY-NC-ND
dc.contributor.advisorGrimmelikhuijsen, S.G.
dc.contributor.authorWierts, N.I.F.A.
dc.date.accessioned2013-03-12T18:04:19Z
dc.date.available2013-03-12
dc.date.available2013-03-12T18:04:19Z
dc.date.issued2013
dc.identifier.urihttps://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/12754
dc.description.abstractIn deze scriptie voor de bachelor Bestuur- en Organisatiewetenschap wordt door middel van wetenschappelijk onderzoek antwoord gegeven op de onderzoeksvraag: Hoe geven verschillende typen publieke lijn- en topmanagers van Rijkswaterstaat betekenis aan verantwoording? Deze onderzoeksvraag is onderzocht binnen de casus ‘het zoutdossier’. Deze vraag kwam voort uit het verantwoordingsdebat. De publieke manager moet verschillende rollen in zich hebben om alle taken die op hem of haar afkomen te kunnen managen. Over al deze taken wordt verantwoording afgelegd. Verantwoording afleggen is dus een wezenlijk onderdeel in de bezigheden van een publieke manager. Enerzijds geeft het afleggen van verantwoording publieke managers de kans of verplichting om hun handelen uit te leggen en te rechtvaardigen. Anderzijds maakt het de publieke managers heel kwetsbaar. Op basis van deze tegenstellende ervaringen rondom verantwoording en het feit dat het afleggen van verantwoording zo bepalend is voor het ‘zijn’ van een publieke manager, is dit onderzoek opgezet. Dit onderzoek heeft betrekking op het zoutdossier: een verdelingsvraagstuk van zout onder de wegbeheerders. De afgelopen twee winters dreigde er een zouttekort. Door deze dreiging en de maatschappelijke impact die het zouttekort zou hebben, is er een Zoutloket opgericht, een coördinatiepunt voor zout. Verschillende diensten van Rijkswaterstaat waren bij het managen van het zout betrokken. Om de onderzoeksvraag te beantwoorden is er een theoretisch kader geschetst waar op basis van een literatuurstudie antwoord is gegeven op de vragen ‘wat wordt verstaan onder publieke managers en welke typen managers kunnen worden onderscheiden?’ en ‘wat wordt verstaan onder verantwoording?’. Uit de analyse van de bevindingen blijkt dat de publieke lijn- en topmanagers verschillende kenmerken van vier management basisbenaderingen in zich hebben. Een substantieel deel van de respondenten stelde zich op als een bedrijfs-, organisatie-, beleids- en/ of politiek manager. De verschillende tegenstellende kenmerken in een manager komen deels voort uit de onderzochte casus waar de politiek, de media en bedrijfsmatige principes een grote rol in hebben gespeeld en door Rijkswaterstaat als organisatie. Door de taakstelling van Rijkswaterstaat moeten managers flexibel zijn in het aannemen van verschillende rollen. Binnen het zoutdossier valt op dat op verschillende punten het afleggen van verantwoording heel hiërarchisch is ingericht. De publieke managers leggen binnen en buiten de organisatie aan verschillende partijen verantwoording af. Waarbij er meer verantwoording binnen de organisatie, dan buiten de organisatie wordt afgelegd. De partijen waaraan verantwoording wordt afgelegd zijn vooral leidinggevenden. De verantwoording ging dan over het proces of de inhoud van het zout verdelingsvraagstuk. De hiërarchie komt ook terug in de beleving van wie er verantwoordelijk is binnen de organisatie over het zoutdossier. Sommige publieke managers gaven aan zij zelf verantwoordelijk zijn voor datgene wat zij doen, maar dat toch de top van de organisatie eindverantwoordelijke is voor datgene wat er speelt in de organisatie. Tot slot komt ook de hiërarchie terug in waarom en wanneer er verantwoordt wordt in het proces. Het principe ‘controle op machtsuitoefening door volksvertegenwoordiging’, werd door verschillende respondenten aangegeven als een doel van verantwoording afleggen. Ook het behoud van het imago, leren en laten zien dat de organisatie Rijkswaterstaat bestaansrecht heeft kwamen terug. Tot slot blijkt de hiërarchie ook uit de harde veranderingseisen die er worden gesteld door partijen waaraan verantwoording wordt afgelegd. Aangezien de partijen hoofdzakelijk bestaan uit leidinggevenden, kan gezegd worden dat leidinggevenden een sterke controle willen uitoefenen op de taakuitvoering van publieke lijn- en topmanagers. Het afleggen van verantwoording door publieke lijn- en topmanagers gebeurt kortom heel hiërarchisch, ondanks dat deze managers verschillende rollen in zich hebben. Als aanbeveling wordt in dit onderzoek een bewustere omgang met verantwoording meegegeven. Een bewustere omgang zou het leervermogen van de publieke managers vergroten en daarnaast zou voor de organisatie Rijkswaterstaat het bestaansrecht versterkt worden, wanneer dit verantwoordingsproces ook aan de buitenwereld uitgedragen wordt.
dc.description.sponsorshipUtrecht University
dc.format.extent1250705 bytes
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.language.isonl
dc.titleZoutproblematiek door goede verantwoording in balans? Onderzoek naar de perceptie van typen publieke lijn- en topmanagers van het begrip ‘verantwoording’ over een maatschappelijk verdelingsvraagstuk
dc.type.contentBachelor Thesis
dc.rights.accessrightsOpen Access
dc.subject.keywordsVerantwoording, publiek manager, percepties, zoutdossier
dc.subject.courseuuBestuurs- en organisatiewetenschap


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record