‘Het Computergemedieerde Werken’: Afscheid van de vaste werklocatie in ruil voor Het Nieuwe Werken en de implicaties voor samenwerken en sociaal contact tussen collega’s

Abstract

Deze masterscriptie beschrijft hoe de computergemedieerde manier van communiceren binnen Het Nieuwe Werken (HNW) van invloed is op de omgang van medewerkers met werklocaties en hoe deze verandering de manier van samenwerken en sociaal contact beïnvloedt. De volgende onderzoeksvraag staat centraal: Op welke manier beïnvloedt Het Nieuwe Werken de omgang met werklocaties voor medewerkers en hoe speelt deze verandering een rol in de manier waarop zij dagelijks samenwerken en sociaal contact onderhouden? De beantwoording van deze onderzoeksvraag leidt in hoofdlijnen tot drie theoretisch en vanuit de praktijk onderbouwde inzichten. Ten eerste, de locaties waar het werk plaatsvindt nemen een hybride vorm aan. Deze vorm bestaat uit het samenspel tussen en de afhankelijkheid van de fysieke en virtuele omgeving en de wijze waarop deze mentaal worden ervaren. Ten tweede, de computergemedieerde communicatie draagt bij aan een sterke toename aan informatie en dus meer complexiteit voor de samenwerking omtrent deze informatie. Daarbij komt dat deze samenwerking steeds meer afhankelijk is van de mogelijkheden en bijkomstige onmogelijkheden van de digitale middelen. Digitale middelen staan namelijk bepaald gedrag toe maar houden ook gewenst gedrag tegen. Ten derde laat dit onderzoek zien dat in een HNW-omgeving contact sneller en frequenter is waardoor collega’s elkaar makkelijk kunnen bereiken onafhankelijk van fysieke locaties. Echter komt dit de waarde van het sociale contact in mindere mate ten goede. Het kan namelijk als meer resultaatgericht en daardoor minder spontaan worden ervaren. Dit zorgt er mede voor dat face-to-face contact een belangrijke waarde is voor betere sociale verhoudingen in een omgeving die steeds meer leunt naar virtueel contact. Deze implicaties maken duidelijk dat de digitale middelen een steeds prominentere rol spelen in het dagelijkse reilen en zeilen van een werknemer. Dit onderzoek legt echter geen causaal verband tussen nieuwe media en de manier waarop mensen werken binnen HNW. Digitale technologie kan de manier van samenwerken en sociale verhoudingen namelijk niet determineren. Het onderzoek laat wel zien dat er een samenhang is vanuit de drie eerder genoemde belangrijkste inzichten. Hierdoor heb ik waarde toegevoegd aan het jonge debat omtrent de toetreding van nieuwe media, met functionaliteiten uit de consumentensoftware, binnen organisaties. Dit laat tevens zien dat HNW een belangrijk terrein is voor onderzoek vanuit nieuwe media studies.