Zelfsturende teams Een kwalitatief onderzoek naar de betekenisgeving van zelfsturing en de gevolgen voor effectiviteit en medewerkertevredenheid.

Abstract

In deze scriptie worden de resultaten van een kwalitatief onderzoek naar de betekenisgeving van het werken in zelfsturing en de gevolgen voor effectiviteit en medewerkertevredenheid gepresenteerd. In het onderzoek is een zestiental semigestructureerde interviews afgenomen bij teamleden en teamcaptains die werkzaam zijn in zelfsturende teams. Daarnaast zijn er drie ongestructureerde oriënterende interviews afgenomen bij het ‘management’. Het lijkt erop dat een verhoogde tevredenheid en effectiviteit alleen mogelijk is wanneer teams ook daadwerkelijk zelfsturing doorvoeren in hun teams en dus niet op de traditionele wijze georganiseerd blijven. In traditionele teams is de mate van zelfsturing laag, gezien veel taken belegd zijn bij één persoon (leider/teamcaptain) en dit wordt vaak topdown gecommuniceerd naar het team. Er wordt in dit onderzoek geconcludeerd dat er niet alleen naar tevredenheid en effectiviteit gekeken moet worden, maar ook naar leiderschap. Zelfsturing vraagt namelijk om een ander type leiderschap dan voorheen, namelijk een meer coachend en faciliterend type leider (managers van understanding). Wanneer een leider zijn teamleden de ruimte geeft dan is er meer plaats voor ontwikkeling en blijken medewerkers meer betrokken bij het team. Dit heeft positieve gevolgen voor de tevredenheid van de medewerker en op termijn ook de effectiviteit van het team. Leiderschap blijkt hier de verbindende factor. Er is dus een verband aan te duiden tussen zelfsturende teams en type leiderschap wat de tevredenheid van de medewerker verhoogt en (op termijn) de effectiviteit.