| dc.description.abstract | In dit kwalitatieve onderzoek staat de vraag hoe basisscholen omgaan met de nieuwe gewichtenregeling centraal. Om er achter te komen hoe verschillende basisscholen omgaan met de nieuwe gewichtenregeling, is gebruik gemaakt van een interpretatieve analyse. Na het uitvoeren van een documentanalyse van beleidsdocumenten en literatuuronderzoek, zijn er tien directeuren geïnterviewd, waarvan vijf uit de G4 en vijf uit de drie noordelijke provincies Groningen, Friesland en Drenthe. De belangrijkste conclusie is dat er sprake lijkt te zijn van een ‘gat’ tussen beleid en praktijk. Tegen de oorspronkelijke plannen in, geeft de meerderheid van de directeuren, uit zowel de G4 als uit de noordelijke provincies, aan er financieel op achteruit te zijn gegaan. De directeuren lijken zich in een spagaat te bevinden, waarbij zij te maken hebben met een viertal dualiteiten dat een bepaalde druk lijkt op te leveren bij het opstellen van beleid. Met name de verschillen in betekenisgeving tussen ‘de politiek’ en de scholen omtrent onderwijsachterstanden en competentie van leerlingen lijken problematisch te zijn. De maakbaarheidsgedachte die de overheid lijkt te hebben in het onderwijsachterstandenbeleid in combinatie met de focus op resultaatgericht werken, botst met de praktijk waar de participerende directeuren mee te maken hebben.
Dit onderzoek kan gezien worden als een eerste verkenning naar de manier waarop basisscholen met deze beleidsverandering omgaan. Daarnaast levert dit onderzoek een bijdrage aan de literatuur over betekenisgeving, implementatie en de professionele logica van een school door het te vertalen naar het primair onderwijs. Ook laat het zien hoe onderwijsbeleid in de praktijk kan uitpakken en draagt het bij aan de maatschappelijke discussie over onderwijsachterstanden. | |
