Werkkenmerken uit de ‘nieuwe’ arbeidsrelatie als instrument voor betrokkenheid - Een kwantitatief onderzoek naar de invloed van flexibilisering van arbeid, transformationeel leiderschap en een gezondheidsbeleid op de mate van werktevredenheid

Abstract

Door de intrede van de ‘nieuwe’ arbeidsrelatie, ten opzichte van de ‘traditionele’ arbeidsrelatie, is de betrokkenheid van werknemers bij de organisatie afgenomen. Hierbij geldt dat naarmate een werknemer minder betrokken is de verloopintentie toeneemt. Werkgevers streven echter naar een stabiel personeelsbestand, omdat dit leidt tot continuïteit en zekerheid. Omdat betrokkenheid bij de organisatie niet meer de norm is, moet de binding met de organisatie op een andere manier tot stand worden gebracht. Een goede manier om werknemers aan een organisatie te binden, is door te voorzien in hun wensen en behoeften, zodat werktevredenheid ontstaat. Wensen en behoeften van werknemers en werkgevers zijn met de komst van de ‘nieuwe’ arbeidsrelatie veranderd. Onder andere op het gebied van flexibilisering, leiderschap en gezondheid. Dit onderzoek brengt in kaart in hoeverre deze aspecten de werktevredenheid beinvloeden. En daarnaast, of zij een toevoeging vormen aan de reeds bestaande voorspellers van werktevredenheid.