| dc.description.abstract | Het JD-R model veronderstelt dat de aanwezigheid van energiebronnen zoals sociale steun, en persoonlijke hulpbronnen zoals self-efficacy, via bevlogenheid (een mediator) leidt tot positieve werkuitkomsten in de vorm van prestaties en attitudes. Tot op heden is de relatie tussen persoonlijkheid en bevlogenheid echter niet tot nauwelijks onderzocht. Het onderhavige onderzoek stelt zich ten doel om inzicht te bieden in de rol van persoonlijkheid bij het ontstaan van bevlogenheid op het werk. Tevens wordt onderzocht of bevlogenheid de relatie medieert tussen persoonlijkheid en een specifieke vorm van prestatie, Organizational Citizenship Behavior (OCB). Verwacht werd dat sociale steun en self-efficacy positief met bevlogenheid samenhangen. In het bijzonder werd verwacht dat bevlogenheid positief samenhangt met extraversie en consciëntieusheid, negatief samenhangt met neuroticisme en dat bevlogenheid de relatie tussen de consciëntieuze persoonlijkheid en OCB medieert. Voor dit onderzoek werd data verzameld middels een schriftelijke vragenlijst onder 121 werknemers van een voedingsmiddelenbedrijf. De verwachtingen werden deels door de resultaten ondersteund. Self-efficacy, maar niet sociale steun, bleek significant gerelateerd aan bevlogenheid. Neuroticisme, extraversie en consciëntieusheid vertoonden allen significante verbanden met bevlogenheid in de verwachte richting. In een geïntegreerd model bleken alleen extraversie en consciëntieusheid bevlogenheid significant te voorspellen. De relatie tussen persoonlijkheid en OCB bleek niet door bevlogenheid te worden gemedieerd. Samengenomen bieden deze resultaten overtuigend bewijs voor de invloed van persoonlijkheid op bevlogenheid. Geconcludeerd kan worden dat om het ontstaan van bevlogenheid beter te begrijpen de rol van persoonlijkheid niet over het hoofd mag worden gezien. | |
