| dc.description.abstract | In dit artikel wordt er onderzoek gedaan naar de verschillen tussen christelijke en niet-christelijke autochtone Nederlanders in etnische afstand ten opzichte van Turken en Marokkanen. Tevens wordt er studie gedaan naar de verschillen tussen Turkse en Marokkaanse praktiserende en niet-praktiserende moslims in hun etnische afstand ten opzichte van autochtone Nederlanders. Er wordt gezocht naar een verklaring van de rol van religie in etnische afstand. De sociale identiteitstheorie, de sociale contact theorie, de etnische competitietheorie en het gezamenlijke identiteitsmodel worden hiertoe getoetst. Christelijke Nederlanders hebben meer etnische afstand dan niet-christelijke Nederlanders. Tevens hebben praktiserende moslims meer etnische afstand dan niet-praktiserende moslims. Aan de hand van de Nells-data zijn lineaire en nominale regressies uitgevoerd. Hieruit bleek dat christenen meer etnische afstand hebben dan niet-religieuze Nederlanders, omdat ze minder interetnische contact hebben, meer verschillen ervaren tussen het christendom en de islam en meer conservatieve waarden hebben. Een opvallende bevinding is dat bij christenen religieuze praktijken leiden tot minder etnische afstand. Voor Turken geldt dat praktiserende moslims meer etnische afstand hebben dan niet-praktiserende moslims, omdat ze meer religieuze saillantie hebben. Bij Marokkanen werd het verschil in etnische afstand tussen praktiserende moslims en niet-praktiserende moslims verklaard door religieuze saillantie en conservatieve waarden. Religieuze praktijken, interetnisch contact en ervaren verschillen tussen het christendom en de islam, verklaren niet de verschillen in etnische afstand tussen praktiserende en niet-praktiserende moslims. De verschillen tussen religieuze groepen in etnische afstand, zijn bij Nederlanders, Turken en Marokkanen niet in eenzelfde wijze verklaarbaar. | |
