| dc.description.abstract | Doel: Uit onderzoek is gebleken, dat allochtone jongeren met emotionele problemen ondervertegenwoordigd zijn in de vrijwillige geestelijke gezondheidszorg. Dit onderzoek probeert inzicht te verschaffen in de perceptie van jongeren van emotionele problemen, de manier waarop ze daarmee omgaan en hoe zij denken over het gebruik van professionele hulp. Ook zal ingegaan worden op eventuele etnische verschillen en sekseverschillen hierin.
Methode: Met behulp van semigestructureerde kwalitatieve interviews is een groep van 28 middelbare scholieren geïnterviewd. Deze groep bestond uit dertien autochtone en vijftien allochtone jongeren, waarbij de allochtone groep jongeren onderverdeeld was in zeven Turkse en acht Marokkaanse jongeren.
Resultaten: Allochtone en autochtone jongeren hebben dezelfde perceptie van emotionele problemen. Allochtone jongeren hanteren vaker probleemontwijkende en/of emotiegerichte copingstrategieën en wachten langer met het praten over emotionele problemen dan autochtone jongeren. De meerderheid van de jongeren meent dat professionele hulpverlening pas noodzakelijk is, als er geen andere oplossing meer mogelijk is, waarbij voornamelijk de allochtone jongeren aangeven de problemen het liefst zo lang mogelijk binnen eigen kring te willen houden.
Conclusie: De combinatie van het lang wachten met praten en de problemen in eigen kring willen houden zou ertoe kunnen bijdragen, dat allochtone jongeren ondervertegenwoordigd zijn in de vrijwillige geestelijke gezondheidszorg. | |
