De sociaaldemocratische invloed op en betrokkenheid bij de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking in de jaren negentig

Abstract

In de jaren negentig was er in het Nederlandse ontwikkelingsbeleid een nieuwe beweging waar te nemen. Nederland sloot aan bij het Wereldbankrapport ‘Assessing Aid: what works, what doesn’t, and why?’ van Burnside en Dollar (1998) dat het begrip ‘goed bestuur’ steeds centraler liet staan. Sindsdien wordt er in internationaal verband grote waarde gehecht aan de aanwezigheid van goed bestuur als voorwaarde voor een effectief ontwikkelingsbeleid. In datzelfde decennium hebben twee PvdA-ministers hun stempel weten te drukken op het Nederlandse ontwikkelingsbeleid. Zo schreef Jan Pronk twee leidende nota’s die een breuk met het voorafgaande beleid betekende. De daaropvolgende minister, Eveline Herfkens, spitste haar beleid af op good governance. Is het bevorderen van good governance de sleutel tot ontwikkeling? Of is het de zoveelste illusie waar de politiek achteraan loopt. In dit onderzoek wordt getracht een antwoord te geven op de vraag of “(...) goed bestuur onmisbaar is voor ontwikkeling of dat ‘good governance the latest reproduction of the dream of development’ is.” De vraag die daarbij centraal staat is in hoeverre er sprake is geweest van succes of falen van het sociaaldemocratisch ontwikkelingssamenwerkingbeleid met de nadruk op goed bestuur in de jaren negentig?