| dc.description.abstract | Nederlands
In dit onderzoek is gekeken of pestende, verdedigende en niet-betrokken kinderen verschillen in twee vormen van sociale status, namelijk peer acceptance en peer perceived popularity. Ook is er onderzocht of er een onderscheid kan worden gemaakt in aanvallende, troostende en een gecombineerd type verdedigers. Aan de hand van een databestand van de Dutch Consortium On Bullying zijn 2720 leerlingen (Mage = 12,8) uit verschillende scholen in Nederland ingedeeld in verschillende soorten pestrollen. Vervolgens zijn met behulp van nominatie procedures scores berekend voor peer perceived popularity en peer acceptance en zijn de pesters, typen verdedigers en niet-betrokken kinderen met elkaar vergeleken op deze twee aspecten van sociale status. Er blijkt een onderscheid gemaakt te kunnen worden in aanvallende, troostende en gecombineerde verdedigers. Pesters scoren het hoogst op populariteit, maar worden daarentegen het minst geaccepteerd door hun leeftijdsgenoten. Verdedigers die de pester aanvallen verkrijgen iets meer populariteit dan verdedigers die slechts het slachtoffer troosten, maar worden daarentegen niet meer geaccepteerd dan troostende verdedigers. Opvallend is dat meisjes in iedere pestrol meer populair worden bevonden, terwijl bij de verdedigers jongens meer populair worden bevonden. De resultaten impliceren dat er in de toekomst meer onderzoek gedaan kan worden naar de groep aanvallende verdedigers.
Engels:
Abstract
The first main goal of this study was to see whether bullying, defending and non-involved children differ in two forms of social status, namely peer perceived popularity and peer acceptance. On the basis of data from the Dutch Consortium On Bullying 2720 seventh grade students (Mage = 12,8) from different schools in the Netherlands were classified in different bullying roles. Bullies had the highest score on peer perceived popularity, but also the lowest score on peer acceptance. Defenders were less popular than bullies, but had the highest score on peer acceptance. Non-involved children were the least popular, but were more accepted than bullies. A second goal of this study was to investigate whether (or not) there are three different types of defenders, namely the comforting defender (who comforts the victim), the attacking defender (who attacks the bully) and the defender who combines these two strategies. A distinction could be made between these three types of defenders, the latter group was very small and therefore excluded from analyses. Attacking defenders were more popular than defenders who only comfort the victim, but were equally accepted. Interaction effects with sex showed that in every participant role girls were more popular and accepted than boys, except for the attacking defenders. In this latter group boys were more popular and accepted than girls. Implications and suggestions are discussed in terms of directions for future research and clinical practice. | |
