Allied Force of Forced ally?

Abstract

Na de Duitse eenwording transformeerde Duitsland, gedurende de jaren '90, van een uitgesproken pacifistische staat naar een volwaardig deelnemer op het gebied van buitenlands beleid. Enkele van de voornaamste katalysators hiervoor waren de Bosnische Oorlog en de Duitse onthouding tot inmenging in deze oorlog. Het resulteerde uiteindelijk in de Duitse deelname aan Operation Allied Force, het eerste Duitse offensief sinds de Tweede Wereldoorlog.

Alister Miskimmon stelt dat deze verandering in de koers van het Duitse buitenlands- en veiligheidsbeleid voortkomt vanuit Europeanisatie. Hij ziet Europeanisatie als een veranderingsproces op binnenlands niveau, voortkomend uit druk die het Europese integratieproces legt op een lidstaat. Ik concludeer echter dat Europeanisatie maar van geringe invloed is geweest bij de totstandkoming van het Duitse buitenlands- en veiligheidsbeleid vanaf het einde van de eerste Bosnische oorlog in december 1995 tot aan de uiteindelijke Duitse participatie in Operation Allied Force in maart 1999. Met name Amerikaanse druk dwong Duitsland sinds de Golf Oorlog om de normalisatie van het buitenlandse beleid in en door te zetten. Hiernaast was er een duidelijke interne verschuiving in het gedachtegoed wat betreft buitenlands- en veiligheidsbeleid. Sinds de Tweede Wereldoorlog stelden de Duitsers vaak “Nie wieder Krieg” als “Nie wieder Auschwitz”, maar door de Bosnische oorlog raakten de Duitsers er van overtuigd dat de eerste stelling ondergeschikt was aan de tweede, en oorlog in sommige gevallen noodzakelijk kan zijn.